Ενδιαµέσως ο Λιβανός ούτε που κατάλαβε πότε ήρθε και πότε έφυγε, ενώ ο Γεωργαντάς, να µεν είχε µια καλή αντίληψη της κατάστασης, του έλειπε όµως η οµάδα µε την οποία θα µπορούσε να εφαρµόσει µια φιλόδοξη αντζέντα παρεµβάσεων για τον αγροτικό τοµέα. Στο τέλος, δεν κατάφερε να λύσει ούτε το θέµα του ΟΠΕΚΕΠΕ µε το οποίο οµολογουµένως καταπιάστηκε και µάλστα πιο αποφασιστικά απ’ όλους.
Υπουργός για φίληµα
Αλήθεια, τι σηµαίνει να είσαι υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης σε µια χώρα µε τις διοικητικές δοµές και τις πολιτικές παθογένειες της Ελλάδας; Αν δεν είσαι Βορίδης, µπορεί και απολύτως τίποτα. Με τη δηµόσια διοίκηση να παραπαίει, την κυβερνώσα παράταξη να αγωνιά και τα οικονοµικά συµφέροντα να σε τραβούν απαιτητικά από το µανίκι, η θέση του υπουργού, σε κάποιες περιπτώσεις και σε κάποια υπουργεία, µπορεί να είναι και διακοσµητική. Μπορεί να έχει µια σηµασία για τους ανίδεους πολίτες, δεν σηµαίνει όµως τίποτα γι’ αυτούς που… ξέρουν.
∆ωροδότες και δωρολήπτες
Γιατί 4 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ και άλλα 6 Νέα ∆ηµοκρατία δεν κατάφεραν να λύσουν τον γόρδιο δεσµό του ΟΠΕΚΕΠΕ; Τι έφταιξε και η χώρα σέρνεται στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για χάρη µιας χούφτας ανθρώπων που είτε εξασφάλισαν κρίσιµα πόστα και υποκαθιστώντας το ∆ηµόσιο επιβάλλουν κεφαλικό φόρο στους αγρότες, είτε έχουν «γλυκαθεί» στις παράνοµες επιδοτήσεις και υµνούν τους «δωροδότες» τους;
Ευλόγησον τη µηχανή
Η εκτεταµένη δηµοσιογραφική έρευνα του Politico την περασµένη εβδοµάδα, έδωσε µια καλή εικόνα του πλιάτσικου που γίνεται µε τις κοινοτικές επιδοτήσεις µε τις ευλογίες ενός συστήµατος διαπλοκής που βρίσκεται εγκατεστηµένο µέσα στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Όπως ανέφερα και την περασµένη εβδοµάδα, η Agrenda έχει ξοδέψει τόνους µελάνι για να ξεσκεπάσει αυτό το πλέγµα συµφερόντων και να ανοίξει δρόµο σε ένα ξεκαθάρισµα, το οποίο θα επιτρέψει την ορθή κατανοµή των κοινοτικών ενισχύσεων και τη διάθεσή τους σ’ εκείνους τους αγρότες που πραγµατικά τις δικαιούνται.
Στη µαύρη αγορά
Το έγραψε το Politico, το ξαναλέω κι από αυτή εδώ τη στήλη. ∆εν είναι τα κάποια δεκάδες εκατοµµύρια που κάποιοι νέµονται απευθείας από τον κρατικό κορβανά, πουλώντας και ξαναπουλώντας συστήµατα τα οποία το κράτος έχει αγοράσει ξανά και ξανά. ∆εν είναι ούτε τα δεκάδες εκατοµµύρια που κάποιοι άσχετοι µε τη φύση της αγροτικής δραστηριότητας, εισπράττουν σε βάρος των αγροτών. ∆εν είναι ούτε ακόµα και τα εκατοντάδες εκατοµµύρια που υποχρεώνεται κάθε τόσο το ελληνικό κράτος να επιστρέψει ως αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πρώτο πιάτο τυροκαυτερή
Είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα το γεγονός ότι χάνεται κάθε έλεγχος στην άσκηση της αγροτικής πολιτικής. Όλα γίνονται για να εξυπηρετηθεί αυτό το φαύλο σύστηµα (εντός και εκτός ΟΠΕΚΕΠΕ) και τίποτα δεν δίνεται αν δεν εξυπηρετεί µε τον έναν ή τον άλλο τρόπο αυτό το «πλέγµα διαπλοκής». ∆εν ξέρω τι έχουν στο νου τους αυτοί οι οποίοι πριν από λίγες µέρες ανέλαβαν θέσεις ευθύνης στη διοίκηση του ΟΠΕΚΕΠΕ. ∆εν έχουν καµιά πιθανότητα να επαναφέρουν τον οργανισµό στο σωστό δρόµο, αν δεν κρατήσουν αποστάσεις ασφαλείας από αυτό το σάπιο σύστηµα. Ήδη, το «κονκλάβιο» κάνει τα πάντα για να τους προσεταιρισθεί. Έχουσιν γνώσιν η φύλακες;
