Κρεµάµενοι
Από να το πεις µέχρι να το κάνεις είναι µια απόσταση, ωστόσο τα µπρος πίσω του προέδρου Τραµπ, έφεραν για µια ακόµα φορά στην επιφάνεια τις σοβαρές αδυναµίες στο εξαγωγικό εµπόριο της χώρας και το γεγονός ότι η δραστηριότητα µεγάλων επιχειρήσεων (τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδοµένα) της αγροδιατροφής, κρέµεται από µια κλωστή.
Με νου και γνώση
Κάποια στιγµή θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι οι εξαγωγές δεν είναι υπόθεση µόνο της κάθε επιχείρησης, όσο οργανωµένη και ανταγωνιστική και αν είναι. Πολλώ δε µάλλον που η Ελλάδα δεν διαθέτει τόσο µεγάλες, οργανωµένες και άκρως ανταγωνιστικές επιχειρήσεις. Χρειάζεται, λοιπόν, βαθιά µελετηµένη και ξεκάθαρη εθνική στρατηγική εξαγωγών, η οποία να ανοίγει δρόµους στις µεγάλες διεθνείς αγορές και παράλληλα να στηρίζει αποφασιστικά εκείνες τις επιχειρήσεις που επιλέγουν να ακολουθήσουν µε συνέπεια αυτό το δρόµο.
Θέλει τρόπο
Την ίδια ώρα, έχει πολύ µεγάλη σηµασία και η περιφρούρηση της εγχώριας αγοράς. Ειδικά στην Ελλάδα που ο τουρισµός έχει αναδειχθεί σε βαριά βιοµηχανία, ο τοµέας της αγροδιατροφής θα µπορούσε να είναι η «σηµαία» του. Μια ξεκάθαρη πολιτική που θα βάζει µεθοδικά την εγχώρια παραγωγή στο τραπέζι του επισκέπτη, θα µπορούσε να αποτελέσει και τον καλύτερο πρεσβευτή των ελληνικών εξαγωγών σε όλο τον κόσµο. Όχι µε λόγια, µε καθηµερινές πράξεις.
Οι ασκούµενοι
Στην Ιταλία, για παράδειγµα, δεν θα βρεις σε κανένα εστιατόριο χύµα κρασί. Υπάρχουν εµφιαλωµένα κρασιά για όλα τα βαλάντια, είναι όµως εµφιαλωµένα και µε ταυτότητα. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να ευηµερούν ένα εκατοµµύριο αµπελουργοί και δεκάδες χιλιάδες µικρά και µεγάλα οινοποιεία. Στην Ελλάδα βασιλεύει ακόµα η… χαρά του χύµα ή στην καλύτερη περίπτωση το… πανηγύρι του ανώνυµου ασκού. Ακόµα και επώνυµα οινοποιεία, ποντάρουν στα κέρδη από τον ασκό, συντηρώντας απλά το όνοµά του µε την επώνυµη φιάλη.
Βίβα Ιταλία
Η Ιταλιά, λοιπόν, µε περισσότερες από 900 γηγενείς ποικιλίες, έκταση περίπου 7.000.000 στρεµµάτων και ετήσια παραγωγή πάνω από 40 εκατοµµυρία εκατόλιτρα, όπου συµµετέχουν περίπου 1 εκατοµµύρια µικροί αγρότες και µεγάλα οινοποιεία, είναι η χαρά του οινόφιλου. ∆εν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσµο που να έχει τόσο διαφορετικά και µοναδικά κρασιά. Την ίδια στιγµή, είναι η πρώτη εξαγωγική χώρα στον κόσµο, τουλάχιστον σε ποσότητες εµφιαλωµένων κρασιών.
Ακόµα ψάχνουν
Στην Ελλάδα, σύµφωνα και µε τις τελευταίες επισηµάνσεις της ΚΕΟΣΟΕ, ψάχνουν ακόµα οι αρµόδιες υπηρεσίες να βρουν πόσα στρέµµα αµπελώνων καλλιεργούνται, πόσοι εξ αυτών διαθέτουν νόµιµη άδεια παραγωγής οινοστάφυλων, πόσοι συντηρούν την άδεια χωρίς να τη δικαιούνται, πόσα είναι τα χύµα κρασιά και πόσα τα εµφιαλωµένα, τι κρασί εξάγεται και τι εισάγεται και σε ποια µορφή.
