Οι φυγόκεντρες δυνάµεις
Οι παγκόσμιες εξελίξεις επηρεάζουν άµεσα την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου, από τη µια η περαιτέρω ισχυροποίηση της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς µοιάζει µονόδροµος, από την άλλη οι φυγόκεντρες τάσεις που αναπτύσσονται σε πολλές χώρες θέτουν άµεσα σε κίνδυνο το ευρωπαϊκό οικοδόµηµα. Μέχρι τώρα µάλιστα, τα αντανακλαστικά που επιδεικνύουν οι ευρωπαϊκές αρχές δείχνουν κατώτερα των περιστάσεων και σε κάποιες περιπτώσεις λειτουργούν υπονοµευτικά, ακόµα και σε καταξιωµένες πολιτικές όπως είναι π.χ. η Κοινή Αγροτική Πολιτική.
Εµείς λέµε σε όλα ναι
Χαρακτηριστική η τελευταία ανακοίνωση της Copa – Cogeca (αγροτοσυνεταιριστικό λόµπι), που χαρακτηρίζει ιστορικό λάθος την κατάργηση της ανεξαρτησίας στα ταµεία χρηµατοδότησης της ΚΑΠ, που αποτέλεσε µέχρι σήµερα τον ακρογωνιαίο λίθο της της ανταγωνιστικότητας και επισιτιστικής κυριαρχίας της Ευρώπης. Πέραν όµως της γνώµης που εκφράζει το συγκεκριµένο όργανο, µια πιθανή απώλεια της χρηµατοδοτικής αυτονοµίας θα οδηγούσε µε µαθηµατική ακρίβεια στη συρρίκνωση των παρεµβάσεων που ασκεί η Κοινή Αγροτική Πολιτική και σε αποδυνάµωση του πρωτογενούς τοµέα. Στην Ελλάδα, επ’ αυτού, προς το παρόν, δεν γίνεται καµιά συζήτηση. Να θυµίσω ότι από τον Ιούλιο του 2027 θα έχουµε και την προεδρία της ΕΕ.
Μήνες των προγραµµάτων
Αν έπρεπε να ξεχωρίσω αυτόν τον καιρό δύο καλά στοιχεία για τον αγροτικό τοµέα, αυτά έχουν να κάνουν µε την εικόνα βελτίωσης που καταγράφεται σε κάποιες αγορές προϊόντων, όπως π.χ. στο βαµβάκι και µε τις χρηµατοδοτικές ευκαιρίες που ανοίγονται από κάποια διαρθρωτικά προγράµµατα, όπως είναι π.χ. η πρόσκληση για τη στήριξη επενδύσεων στον τοµέα µεταποίηση και εµπορία γεωργικών προϊόντων. Ειδικά για το τελευταίο, το έχω πει πολλές φορές ότι αν υπάρχει ελπίδα για κάποιους αγρότες να… ξεκολλήσουν από τη λάσπη, αυτή έχει να κάνει µε τη συµµετοχή τους στα επόµενα στάδια της αλυσίδας αξίας, κι αυτό οφείλουν να το έχουν σοβαρά υπόψη τους.
Και κάτι καλό
Όσο για το βαμβάκι, µε ενδιαφέρον διάβασα την τελευταία προσφορά προαγορών των εκκοκκιστικών επιχειρήσεων ΚΑΠΑ & ΣΙΓΜΑ (Καραγιώργος – Σιάρκος), στην οποία αναφέρεται ως ελάχιστη εγγυηµένη τιµή για το σύσπορο τα 68 λεπτά το κιλό. Φαίνεται πως σε πείσµα των δασµών Τραµπ και του αδύναµου δολαρίου, τα θεµελιώδη της αγοράς βάµβακος διεθνώς µάλλον δικαιολογούν µια καλύτερη εξέλιξη των τιµών παραγωγού, τουλάχιστον σε σχέση µ’ αυτές που επικράτησαν κατά την προηγούµενη εµπορική περίοδο.
Ο γαλατάς κι ο τσέλιγκας
Κλείνοντας, να πω ότι βλέπω µε ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εξαγορά της ηπειρώτικης γαλακτοβιοµηχανίας ∆ωδώνη από τα Ελληνικά Γαλακτοκοµεία της οικογένειας Σαράντη. Είναι κάτι που ισχυροποιεί το όνοµα και τη θέση των εγχώριων γαλακτοκοµικών προϊόντων διεθνώς. Αρκεί βέβαια ένα µέρος, αυτής της «ισχυροποίησης» και της υπεραξίας που πιθανότατα θα µπορούσε να προκύψει, να επιστρέφει και στους κτηνοτρόφους και όχι να καθίσταται απλά βήµα για µια επόµενη εξαγορά.
