Πίσω όµως στη σκληρή πραγµατικότητα που άφησε ο πρόσφατος παγετός, πλήττοντας κυρίως δενδρώδεις αλλά και τις ζηµιές από τα πληµµυρικά φαινόµενα και το χαλάζι, τα αιτήµατα για άµεσες προκαταβολές αποζηµιώσεων εκκωφαντικά.
Ενδεικτική και η πρόσφατη ευρεία σύσκεψη στη Βέροια, µεταξύ θεσµικών παραγωγικών φορέων όπου τονίστηκε η αναγκαιότητα για δίκαιες εκτιµήσεις και για µια ακόµη φορά στηλιτεύτηκε η έλλειψη προσωπικού στις δοµές του ΕΛΓΑ, οι καθυστερήσεις στην αναθεώρηση του κανονισµού του αλλά και στην εφαρµογή του προγράµµατος αντιχαλαζικής προστασίας.
«Το ζήτηµα δεν είναι µόνο οι αποζηµιώσεις, αλλά κυρίως η διάσωση της παραγωγής και αν δεν βρεθούν τρόποι για την ενεργητική προστασία από την κλιµατική αλλαγή και τις καιρικές συνθήκες, οι αποζηµιώσεις δεν θα επαρκούν για να στηρίξουν το παραγωγικό σύστηµα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γιαννακάκης. Και που τα’πε; Το µοτίβο είναι γνωστό: Τι ωραία τι καλά σκίζει η βάρκα τα νερά!
Τι να λέµε, µόνο να δει κανείς το αλαλούµ που επικρατεί στους χειρισµούς µε την υπόθεση της πληρωµής των 16 εκατ. ευρώ, που εγκρίθηκε να χορηγηθεί ad hoc σε µηλοκαλλιεργητές εννέα περιφερειακών ενοτήτων της χώρας, για ζηµίες από δυσµενείς καιρικές συνθήκες την άνοιξη του 2023, καταλαβαίνει που πάει το πράγµα. Σχεδόν δύο χρόνια µετά την καταστροφή το… τενεκεδάκι της αποζηµίωσης να πηγαίνει όλο και πιο πίσω στο χρόνο, ενώ το µήνυµα θολώνει και από την πανσπερµία φηµών ως προς το ύψος του ποσού που θα χορηγηθεί ανά στρέµµα, στους δικαιούχους.
Σύµφωνα µε τους παραγωγούς, από το ΦΕΚ για παράδειγµα, µέσω του µαθηµατικού τύπου, βγαίνουν κάποια ποσά, ως αποζηµίωση, αλλά την ίδια στιγµή έρχονται τοπικοί βουλευτές, στις πληγείσες περιοχές, και δίνουν άλλα νούµερα. Ο νοών νοείτο! o Γύλος
