Διστάζουν οι κυβερνήσεις να δώσουν πλαίσιο σε συνεταιρισμους

Σε ζήτηµα δηµοκρατίας µπορεί να αναδειχθεί η θεσµική τρικλοποδιά που βάζουν στις συνεταιριστικές προσπάθειες οι κυβερνήσεις. Η διαπίστωση αυτή αποτυπώνεται στα αποτελέσµατα πανευρωπαϊκής µελέτης- για λογαριασµό της Κοµισιόν - που εξετάζει τις θετικές επιδράσεις των Οργανώσεων Παραγωγών στον πρωτογενή τοµέα. Εκεί περιγράφεται η διστακτικότητα των εθνικών κυβερνήσεων να προσφέρουν το κατάλληλο θεσµικό πλαίσιο στους παραγωγούς, φοβούµενες τον σχηµατισµό τους σε ένα πολιτικό και οικονοµικό λόµπι που προωθεί δίκαια σε γενικές γραµµές αιτήµατα.

Το τρίπτυχο λειτουργίας ενός συνεταιρισµού ή µιας οργάνωσης παραγωγών αποτελείται από τον σχεδιασµό της παραγωγής µαζί µε την προσαρµογή στη ζήτηση, τη συγκέντρωση της παραγωγής και τέλος την τοποθέτηση των προϊόντων στην αγορά, πολλές φορές µε άµεσο µάρκετινγκ. Εκεί το 62% των συµµετεχόντων παραγωγών υποστηρίζουν πως η απόδοση της δουλειάς τους ενισχύεται σηµαντικά. «Οι Οργανώσεις Παραγωγών και οι Ενώσεις συµβάλλουν στην ενίσχυση της θέσης των αγροτών στην αλυσίδα εφοδιασµού τροφίµων, παρέχοντας τεχνική βοήθεια στα µέλη τους», υπογραµµίζει η έρευνα.

 Αυτό που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι η αποτύπωση των αποθαρρυντικών αιτιών που βάζουν φρένο στο συνεταιρίζεσθαι. Ανάµεσα σε αυτούς βρίσκονται η εντύπωση που έχουν οι παραγωγοί ότι χάνουν την επιχειρηµατική τους ελευθερία αλλά και το κόστος συµµετοχής σε µια προσπάθεια που ενδέχεται να µην καρποφορήσει. Σωστές οι διαπιστώσεις της µελέτης αναφορικά µε τον θετικό αντίκτυπο, εύλογες όµως είναι και οι επιφυλάξεις των παραγωγών. Άλλωστε και στη χώρα µας υπάρχουν µερικά θετικά παραδείγµατα, δίπλα στα εντόνως αρνητικά. Σε κάθε περίπτωση οι προσπάθειες δηµιουργίας συνεργατικών σχηµάτων απαιτούν συστηµατική δουλειά και τα θεσµικά εργαλεία που εξασφαλίζουν διαφάνεια και έλεγχο στα οικονοµικά. Οµολογουµένως, δεν είναι τέτοιο το πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας των συνεταιρισµών στην Ελλάδα, ώστε αυτοί που έχουν την τελική ευθύνη του σχήµατος, να έχουν και την υποχρέωση να λογοδοτούν ώστε να διαφυλάσσεται µε διάφορα µέσα πως λειτούργησαν και λειτουργούν µε βάση το συλλογική συµφέρον.

Από την άλλη, η εγκατάλειψη των προσπαθειών, απλώς εντείνει την δύσκολη συγκυρία στην οποία βρίσκεται ο µεµονωµένος αγρότης, όταν καλείται να αντιµετωπίσει τους δαίµονες της αγοράς.

Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφόρησε το Σάββατο 2 Νοεμβρίου μαζί με το περιοδικό Profi