Αντί για ρύθμιση ΔΕΗ στους οφειλέτες στα δίχτυα της EOS Matrix

Σύμφωνα λοιπόν με ενημέρωση που παρείχαν τις τελευταίες μέρες στην Agrenda ορισμένοι από τους «παθόντες» αγρότες, οι ληξιπρόθεσμοι λογαριασμοί των επαγγελματιών του αγροτικού χώρου, δηλαδή των πελατών της ΔΕΗ με μεγάλη κατανάλωση ρεύματος και αγροτικό τιμολόγιο, έχουν περάσει στη δικαιοδοσία της    γνωστής εισπρακτικής EOS Matrix. 

Έτσι, την ώρα που χιλιάδες αγρότες έχουν εγκλωβισθεί στο «σπιράλ» οφειλών προς τη ∆ΕΗ, αναζητώντας εναγωνίως μια διέξοδο που θα τους επιτρέψει να συνεχίσουν την καλλιεργητική τους προσπάθεια, η ∆ημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού τους κλείνει οριστικά την πόρτα της ρύθμισης, καθώς και αυτή η «λίστα» οφειλετών έχει ανατεθεί από τη ΔΕΗ στην EOS Matrix, η οποία, όπως λέγεται έχει πιάσει δουλειά από τα τέλη του περασμένου χρόνου. Οι πληροφορίες μάλιστα θέλουν τους «τηλεφωνητές» της εν λόγω εταιρείας να έχουν «σπάσει» εδώ και μέρες τα τηλέφωνα των αγροτών, πιέζοντας, με το δικό τους πάντα τρόπο, μια λύση... με το μαχαίρι στο λαιμό.

Η τελευταία προσφορά που φέρεται να προσφέρουν είναι η άμεση καταβολή τουλάχιστον του 20% της συνολικής οφειλής και ρύθμιση του υποολοίπου αυτής σε 24 δόσεις. Σύμφωνα με την ενημέρωση που παρέχεται στους υπόχρεους, πρόκειται για οριζόντια αντιμετώπιση που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για περαιτέρω διαβούλευση, καθώς έρχεται από το οργανωμένο τμήμα διαχείρισης απαιτήσεων της EOS Matrix και τελειώνει εκεί. ∆ηλαδή όποιος θέλει και μπορεί! Δια- φορετικά τα αντλιοστάσια θα μείνουν κλειστά, οι καλλιεργητές δεν θα έχουν τρόπο να υδροδοτήσους τις καλλιέργειές τους και οι εκμεταλλεύσεις τους οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία.

Σύμφωνα με στοιχεία που έχει δώσει σε παλιότερη συνομιλία με την Agrenda ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Κώστας Σκρέκας, οι απαιτήσεις της ∆ΕΗ για οφειλές από αγροτικό ρεύμα, ανέρχονται σε 30.000 περίπου. Αφορούν δε μονάδες άρδευσης, δηλαδή, αντλιοστάσια και πομώνες, σε ιδιαίτερα παραγωγικά αγροκτήματα και αγροτικές περιοχές της χώρας και μια βίαιη διακοπή της λειτουργίας τους, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τους κατόχους αυτών των εκμεταλλεύσεων σε πλήρες οικονομικό αδιέξοδο.

Σημειωτέον ότι οι υπάλληλοι της εν λόγω εισπρακτικής εταιρείας, στις επικοινωνίες τους με τους αγρότες που έχουν ληξιπρόθεσμους λογαριασμούς, εκτός από το «παράθυρο» της αυστηρής ρύθμισης που προτείνουν δεν παρέχουν καμιά άλλη διαβεβαίωση, ούτε καν αν το τιμολόγιο με το οποίο θα χρεώνονται οι παραγωγοί από δω και μπρος θα είναι το λεγόμενο «αγροτικό τιμολόγιο». Παραμένει δηλαδή ανοικτό το ενδεχόμενο, ενώ οι καλλιεργητές θα μπουν στη διαδικασία να ρυθμίσουν την οφειλή τους με τον τρόπο που εισηγείται η ει- σπρακτική, στη συνέχεια να βρεθούν αντιμέτωποι με τιμολογήσεις οι οποίες δεν θα εμπίπτουν στο φθηνότερο τιμολόγιο που προβλέπεται για το αγρότικό ρεύμα, καθώς θα έχουν χάσει αυτό το προνόμιο, λόγω της προηγούμενης ασυνέπειας.

Θα πρέπει να αναφερθεί εδώ ότι εκτός από τους μεμονωμένους παραγωγούς στην... ανάγκη της ∆ΕΗ, επομένως και της εισπρακτικής που χειρίζεται σήμερα τους λογαριασμούς της, έχουν πέσει τα τελευταία χρόνια και πολλοί Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ) οι οποίοι οφείλουν πολύ μεγαλύτερα ποσά, χωρίς να διαθέτουν σ’ αυτή τη φάση ανάλογη οικονομική επιφάνεια και δυνατότητα να ανταποκριθούν σ’ αυτή την υποχρέωση.

Σε κάθε περίπτωση το μήνυμα που επιχειρεί να περάσει η ∆ΕΗ με τους νεόφερτους… συνεργάτες της είναι σαφές. Όχι ξανά βερεσέδια!

Αυτό που δεν έχει γίνει ενδεχομένως κατανοητό είναι ότι η τακτική αυτή, σε μια επαγγελματική κατηγορία που δύσκολα τα φέρνει βόλτα αυτό τον καιρό, βγάζει εκτός παραγωγής παραγωγικά κτήματα και βάζει σε μεγάλες περιπέτειες και ανθρώπους που δεν είναι κατ’ επάγγελμα αφερέγγυοι, όπως εικάζεται συχνά από κρατικοδίαιτους manangers αλλά και ορισμένες φορές από συντοπίτες άσπονδους φίλους. Κι αυτό σε ένα κράτος δικαίου, είναι κάτι που θα πρέπει να αξιολογηθεί. Εκείνοι που μπορούν να πληρώσουν να πληρώσουν στη στιγμή και στο ακέραιο. Εκείνοι όμως που αντικειμενικά δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα καλό είναι να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία.