Επανέρχεται επιτακτικά ως ζητούµενο η ανασυγκρότηση των αγροτικών εκµεταλλεύσεων µε σαφέστατο προσανατολισµό στη ζήτηση της αγοράς, ακόµα και ως αποτέλεσµα των νέων καταναλωτικών τάσεων και της σφραγίδας που φαίνεται να αφήνει σε όλες τις οικονοµικές εκφάνσεις η πανδηµία.
Έτσι, ανεξάρτητα από την τύχη που θα έχει τελικά η κοινοτική πολιτική Farm to Fork, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι στον τοµέα της αγροδιατροφής τίποτα δεν είναι όπως παλιά, η ζήτηση για προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας όχι µόνο θα συνεχισθεί αλλά θα ενταθεί, ενώ, η µαζική εστίαση και ειδικά ο τοµέας του γρήγορου φαγητού (Fast Food) θα περάσει από πολλές συµπληγάδες.
Είναι κάτι που το δείχνουν όλες οι µελέτες, αρχίζει να το συνειδητοποιεί η βιοµηχανία τροφίµων και οφείλουν να το καταλάβουν το ταχύτερο δυνατόν και οι Έλληνες παραγωγοί. Με τη µόνη διαφορά, ότι η ανασυγκρότηση των τελευταίων, αυτή τη φορά, είναι αναγκαίο να περάσει µέσα από τη βελτίωση της σχέσης µε τη µεταποιητική βιοµηχανία και το εµπόριο. Όσο γρηγορότερα γίνει αυτό, τόσο το καλύτερο για όλους.
Στην εγχώρια αγορά πάντως, είναι η πρώτη φορά που η δυσµενής θέση των παραγωγών επιδρά αρνητικά σε όλο το φάσµα των συντελεστών της αγοράς, δηλαδή σε όλους τους κρίκους της αλυσίδας. Έτσι, εκτός από τις εταιρείες εισροών και τα καταστήµατα αγροτικών εφοδίων που εισπράττουν σε πρώτο χρόνο το αποτέλεσµα αυτής της δυσπραγίας, µε τον καιρό µεταφέρονται σοβαρές δυσκολίες και στη µεταποιητική βιοµηχανία.
Ήδη, όπως έχει αναφερθεί, η προβληµατική συγκρότηση των κτηνοτροφικών εκµεταλλεύσεων στον κλάδο της αιγοπροβατοτροφίας, µεταφέρει σ’ αυτή τη φάση δυσκολίες στη γαλακτοβιοµηχανία και στις τυροκοµικές επιχειρήσεις.
Η παρακµιακή εικόνα που εµφανίζουν πολλές φάρµες στο συµπύρηνο ροδάκινο, µεταφέρουν αντίστοιχα βάρη στη λειτουργία και τον εξαγωγικό προσανατολισµό της εγχώριας κονσερβοβιοµηχανίας.
Ο σκεπτικισµός που επικρατεί στις τάξεις των παραγωγών βιοµηχανικής ντοµάτας έχει οδηγήσει σε µεγάλη συρρίκνωση και την εγχώρια ντοµατοβιοµηχανία, µε τους εκπροσώπους του κλάδου να δίνουν τον τελευταίο καιρό αγώνα, προκειµένου να συγκρατήσουν τους αγρότες στην καλλιέργεια.
Για τους παρεπιδηµούντες της Ιερουσαλήµ είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι κοινοτικές ενισχύσεις τις οποίες απολαµβάνουν τα τελευταία 40 χρόνια οι Έλληνες αγρότες, τους αποµάκρυναν από την αγορά και στην συνέχεια από τους συνεταιρισµούς και συντηρούν σήµερα την καχυποψία µε την οποία περιβάλλουν τη µεταποιητική βιοµηχανία.
Με δεδοµένη µάλιστα τη δυσκολία συγκρότησης ή και ανασυγκρότησης των αναγκαίων συνεργατικών σχηµάτων, πολλώ δε µάλλον την ευρεία καθετοποίηση των αγροτικών εκµεταλλεύσεων, η βελτίωση της σχέσης αγροτών και βιοµηχανίας είναι η µόνη εφικτή οδός. Θα χρειασθεί βέβαια πολλή δουλειά, ακόµα και στο θέµα της εµψύχωσης για την αλλαγή νοοτροπίας. Σ’ αυτή την υπόθεση, εκτός του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης που δύναται να παίξει καθοριστικό ρόλο, όπως και άλλων µελών της πολιτικής ηγεσίας, ειδικό και σηµαντικό ρόλο µπορούν να παίξουν και οι τράπεζες. Η υπόθεση της συµβολαιακής γεωργίας π.χ. είναι ένα φροντιστήριο.
Το άρθρο φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφόρησε το Σάββατο 13 Ιουνίου.
15-06-2020 12:45απογοητευμένος
Δεν υπάρχει σοβαρός μεταποιητικός τομέας στην Ελλάδα, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, κάποιοι αεριτζήδες μεταπράτες, που το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι να κάνουν την αρπαχτή σε βάρος του αγρότη.Δεν ενδιαφέρονται να βρούν καινούργιες αγορές και να προωθήσουν τα προιόντα στο εξωτερικό δίνοντας προστιθέμενη αξία σε αυτά, κλασσικό παράδειγμα το ελαιόλαδο.Όσο λοιπόν συνεχίζεται η τακτική, να προσφέρονται τιμές κάτω του κόστους παραγωγής στους αγρότες, τόσο θα συρρικνώνεται η αγροτική παραγωγή και θα εγκαταλείπουν τα χωράφια.Σε συνδυασμό με την ασφυξία στη χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα από τις τράπεζες και την έλλειψη σχεδιασμού από το κράτος για τις υποδομές που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη της γεωργίας(π.χ. νερό), το πράγμα θα πηγαίνει όλο και χειρότερα!!!Μην τα ρίχνετε όλα στους αγρότες λοιπόν κύριε Πανάγο
Απάντηση Συνολικές απαντήσεις (1)