Στα ραντάρ Βορίδη για ειδική ενίσχυση βαμβάκι και ηλίανθος

Περισσότερα προβλήµατα αγοράς απ’ όσα είχε υπολογίσει γι’ αυτό το φθινόπωρο, καλείται να αντιµετωπίσει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης, µε τις επιπτώσεις της πανδηµίας να «γονατίζουν» και κρίσιµα εθνικά προϊόντα, όπως είναι το βαµβάκι και το ελαιόλαδο. Την ίδια στιγµή και ο ηλίανθος µπαίνει στη λίστα των προϊόντων που θα δυσκολευθούν από τις συνθήκες στο βιοντίζελ, ενώ το καλαµπόκι, παρά την καλή εικόνα αγοράς στην αρχή της συγκοµιδής, υποκύπτει όσο περνάει ο καιρός στις πιέσεις που ασκούν οι «εύκολες» εισαγωγές από τη Βουλγαρία και τις άλλες χώρες των Βαλκανίων.

Σε σύσκεψη την περασµένη ∆ευτέρα µε θέµα το λεγόµενο «7χίλιαρο», δηλαδή τον κανονισµό (ΕΕ) 2020/872 της 24ης Ιουνίου 2020 που επιτρέπει στις χώρες - µέλη να εξοικονοµήσουν πόρους από τα κοινοτικά προγράµµατα (ΠΑΑ) για την ειδική ενίσχυση των πληγέντων από την πανδηµία αγροτών, η πολική ηγεσία δεν άνοιξε τα χαρτιά της. Ακολουθώντας την προσφιλή τακτική, «άσε να δούµε πως θα πάει η αγορά», ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ζήτησε από τους προϊσταµένους των διαχειριστικών αρχών να είναι έτοιµοι ώστε να ενεργήσουν, απέφυγε ωστόσο να δώσει το στίγµα ως προς τα προϊόντα που γράφουν υποθήκη για ειδική ενίσχυση. Αποσαφηνίσθηκε µόνο ότι το ποσό που θα µπορούσε να διατεθεί µε βάση τον εν λόγω κανονισµό (2% επί του προϋπολογισµού του ΠΑΑ) ανέρχεται σε 94 εκατ. ευρώ.

Προσώρας, οι αρµόδιοι των διαχειριστικών αρχών θα αναµένουν οδηγίες από την πολιτική ηγεσία ως προς τα προϊόντα και τα επίπεδα ενίσχυσης αυτών που προτίθεται να ακολουθήσει. Η διαδικασία θα είναι ξεχωριστή για κάθε προϊόν και η τεκµηρίωση εξατοµικευµένη, όπως έχει γίνει ήδη µε κάποιες από τις προηγούµενες ειδικές ενισχύσεις που έχουν δροµολογηθεί. Αυτό σηµαίνει ότι η προσέγγιση «7χίλιαρο» παραµένει θεωρητική, ισχύει το µέχρι 7.000 ευρώ ενίσχυση ανά εκµετάλλευση ή µέχρι 50.000 ευρώ ανά επιχείρηση - µεταποιητική µονάδα, εποµένως δεν υπάρχει πεδίο για ψευδαισθήσεις. 

Το σύσπορο βαµβάκι είναι αυτό που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες πάντως για ειδική ενίσχυση. Πρώτον γιατί η αγορά του προϊόντος έχει υποστεί µεγάλη πίεση διεθνώς. ∆εύτερον γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να παραµείνει σαν καλλιέργεια στη χώρα µας, γι’ αυτό και το επιδοτεί κάθε χρόνο µε 180 εκατ. ευρώ περίπου (ειδικό καθεστώς - συνδεδεµένη ενίσχυση). Τυχόν εγκατάλειψη των καλλιεργητών σε µια δύσκολη χρονιά, όπως προδιαγράφεται η φετινή, θα µπορούσε να σηµάνει την αρχή του τέλους για τη βαµβακοκαλλιέργεια στην οποία έχουν επενδύσει πολλοί τόσο από τις εισροές όσο και από τη µεταποιητική βιοµηχανία, δηλαδή τα εκκοκκιστήρια. 

Υποθήκη για ενίσχυση γράφει και το ελαιόλαδο

Μετά τις επιτραπέζιες ελιές για τις οποίες ο υπουργός Μάκης Βορίδης έδωσε το «πράσινο φως», σειρά για ενίσχυση φαίνεται να παίρνει και το ελαιόλαδο. Το µόνο του ντεζαβαντάζ είναι ότι το προϊόν προέρχεται από µια χρονιά (2019) µε ακόµα χειρότερες συνθήκες αγοράς απ’ αυτές οι οποίες δείχνουν να διαµορφώνονται εν όψει της νέας ελαιοκοµικής περιόδου (2020-2021). Το πως θα βρεθεί άκρη, από τις αρµόδιες αρχές, µοιάζει κοµµάτι δύσκολο. Από την άλλη πλευρά, το lobby του ελαιολάδου, τόσο από πλευράς παραγωγών (Κρήτη, Μεσσηνία, Λακωνία), όσο και κυρίως από πλευράς εµπόρων - µεταποιητών, δείχνει να είναι ισχυρό και µε ανάλογες επιρροές στο κυβερνητικό στρατόπεδο.  Άλλωστε, η ιστορία έχει δείξει ότι τις περισσότερες φορές, από τέτοιου είδους ειδικές ενισχύσεις, επωφελείται περισσότερο ο τοµέας της εµπορίας και µεταποίησης και λιγότερο ο κλάδος των παραγωγών, οι οποίοι χάνουν από την αγορά ότι παίρνουν σε «ενίσχυση».