Ισχυρή χρηματοδότηση αγροτών από τράπεζες το δόγμα Λιβανού στη Βάθη

Αλλαγή πολιτικής σε υπουργείο, συνεταιρισµούς, τράπεζες, µε στόχο την ενθάρρυνση των αγροτικών εκµεταλλεύσεων να επενδύσουν στην ανάπτυξη της παραγωγής, ενισχύοντας µάλιστα τη διασύνδεσή τους µε την αγορά, είναι το νέο «δόγµα» βάσει του οποίου αναµένεται να κινηθεί το επόµενα διάστηµα ο τοµέας της αγροδιατροφής.

Ο νέος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιος Λιβανός, εγκαθίσταται στο στρατηγείο της πλατείας Βάθη µε σαφέστατες οδηγίες να αναβαθµίσει τη θέση των αγροτικών εκµεταλλεύσεων και να φέρει τους αγρότες πιο κοντά στη λογική, είτε της καθετοποιηµένης παραγωγής, όπου αυτό είναι δυνατό, είτε της στενής συνεργασίας µε τις µεταποιητικές µονάδες και τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, έτσι ώστε τα προϊόντα να δένουν «γάντι» µε τη ζήτηση της αγοράς.

Αυτό το οποίο έχει διαµορφωθεί από την είσοδο της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εντεύθεν, είναι µια άναρχη αγορά η οποία δεν υπακούει σε κανόνες και δεν βρίσκει έκφραση σε όλους τους κρίκους της αλυσίδας παραγωγής. Πολλές, µικρές, διάσπαρτες και πολυσύνθετες οργανώσεις, που αδυνατούν να βρουν κοινό τόπο µε τις ιδιωτικές επιχειρήσεις µεταποίησης και εµπορίας των αγροτικών προϊόντων, στρέφουν ολοκληρωτικά το ενδιαφέρον τους στις κοινοτικές ενισχύσεις. Αποτέλεσµα, η αγροτική δραστηριότητα να γίνεται µε γνώµονα την επιδότηση και όχι τις ανάγκες της αγοράς.

Απαιτείται, όπως προκύπτει µε σαφήνεια και από την έκθεση Πισσαρίδη, οµαδική λειτουργία και µεγέθυνση. Οι αγροτικές επιχειρήσεις θα πρέπει, να µεγαλώσουν είτε ως ιδιωτικά εταιρικά σχήµατα είτε ως συλλογικότητες (οµάδες και συνεταιρισµοί), βελτιώνοντας το παραγωγικό τους προφίλ, ενδυναµώνοντας τις συνεργασίες µε τα επόµενα στάδια τις αλυσίδας αξίας και βελτιώνοντας παράλληλα τη διαπραγµατευτική τους θέση.

Σε µια τέτοια προοπτική οι τράπεζες θα πρέπει να είναι αρωγοί και καθοδηγητές. Μ’ αυτή την έννοια, η τραπεζική χρηµατοδότηση θα πρέπει να βασίζεται σε αναπτυξιακά πλάνα και όχι σε βραχυπρόθεσµα ανοιχτά δάνεια (τύπου Α∆Α), µε εγγύηση τις επιδοτήσεις και υποθήκη την περιουσία ή το παραγόµενο προϊόν.

Οι δυνατότητες που προσφέρονται από το πλαίσιο ανασυγκρότησης, τα κοινοτικά ταµεία, τις παρεµβάσεις εγγυοδοσίας και την υπερβάλλουσα ρευστότητα στο διεθνές τραπεζικό σύστηµα, είναι ευνοϊκά για την αλλαγή πορείας.

Αυτό που χρειάζεται σ’ αυτή τη φάση, είναι ικανή και αξιόπιστη πολιτική ηγεσία που να µπορεί να πείσει για το νέο όραµα αγροτικής - οικονοµικής ανάπτυξης που έχει ανάγκη η χώρα. Αυτό που δεν χρειάζεται είναι πελατειακή λογική και διχαστικές προσεγγίσεις.

Στο χώρο της αγροτικής παραγωγής υπάρχουν δυνάµεις που έχουν πάρει το µήνυµα και είναι σε θέση να συµβάλουν στο νέο οραµατισµό. Την ίδια στιγµή και οι τράπεζες µπορούν να πεισθούν ότι έχουν συµφέρον και δεν θα χάσουν άλλη µια φορά τα λεφτά τους.