Τρεις φορές πάνω από το ρεύμα που καίμε οι αιτήσεις για νέα πάρκα

Ενδεικτικό είναι, ότι ο γεωπληροφοριακός χάρτης ΑΠΕ, θα πρέπει να συµπληρωθεί µε την ολοκλήρωση της ανάρτησης των δασικών χαρτών, που συναντούν εξίσου πλήθος αντιδράσεων λόγω ιδιοκτησιακών αµφισβητήσεων, του ειδικού χωροταξικού των ΑΠΕ και την εκπόνηση των τοπικών χωρικών σχεδίων.

Η µόνη δικλίδα…ασφαλείας θα µπορούσε να πει κανείς απέναντι στη φρενίτιδα για επενδύσεις Ανανεώσιµων Πηγών Ενέργειας είναι το γεγονός ότι για την επίτευξη των εθνικών στόχων έως το 2030 απαιτείται λιγότερο από το 20% των έργων, ήτοι 9 GW έναντι των 54 GW, που έχουν υποβληθεί µόνο στους δύο τελευταίους κύκλους της ΡΑΕ. Αρκεί, βέβαια η αρχή αυτή να τηρηθεί, ώστε να µην γεµίσει κάθε βουνοκορφή και πεδιάδα της Ελλάδας µε ανεµογεννήτριες και φωτοβολταϊκά.

Για την ώρα πάντως, βάσει των στοιχείων ο υπερπληθωρισµός των αιτήσεων για τα 54 GW ισοδυναµεί τρεις φορές από την συνολική κατανάλωση, ενώ από αυτές πάνω από το 30%, αφορά επικαλύψεις γης.

Εξάλλου και η σύσταση του ∆ιεθνούς Οργανισµού ∆ιατήρησης της Φύσης στην έκθεση του για τη σηµασία της αιολικής ενέργειας στην προστασία της βιοποικιλότητας, αυτό ακριβώς επισηµαίνει «Οι επενδυτές πρέπει να προσέχουν ώστε τα έργα ΑΠΕ που αναπτύσσουν να µην δηµιουργούν άθελα τους κινδύνους για τη φύση και τα οικοσυστήµατα. Ο ορθός σχεδιασµός και ο έγκαιρος προσδιορισµός των επιπτώσεων είναι αποτελεσµατικά εργαλεία για την επίτευξη της κατάλληλης χωροθέτησης των έργων. Γι’ αυτό οι επενδυτές θα πρέπει να αποφεύγουν περιοχές υψηλής οικολογικής αξίας».

Καλοδεχούµενες οι επενδύσεις στη βάση οργανωµένου σχεδίου

Αναµφίβολα, οι συστάσεις των επιστηµόνων για περιβαλλοντικά έργα που θα αντιµετωπίζουν τις αυξανόµενες ενεργειακές ανάγκες του πλανήτη, αποµακρύνοντας τους κινδύνους µιας εκτεταµένης κλιµατικής αλλαγής δεν θα πρέπει να παραγνωριστεί. Προφανώς και οι επενδύσεις αυτές είναι καλοδεχούµενες. Μόνο που θα πρέπει να γίνουν βάσει ενός οργανωµένου σχεδίου, σε προκαθορισµένες ζώνες, µε αποτίµηση της αξίας της γης και µε αποζηµίωση αυτών που τη χάνουν. Όχι µε αυθαιρεσίες, καταπατήσεις, και αρπαγή γης από τους αγρότες, ζωτικού χώρου, στον οποίο ανέπτυσσαν δραστηριότητα επί αιώνες.

Αυτό που καθίσταται σαφές σε όλο του το µεγαλείο, είναι πως και αυτή τη φορά και για την «πράσινη» επενδυτική φρενίτιδα αλλά και για τις αντιδράσεις που την συνοδεύουν, ενοχοποιείται κατά ένα µεγάλο βαθµό το υφιστάµενο θεσµικό πλαίσιο, που καθώς φαίνεται µπάζει. Ως εκ τούτου σε κάποιες περιοχές στο χορό των αντιδράσεων έχουν αρχίσει να µπαίνουν και δήµοι και περιφέρειες, εκδίδοντας αρνητικές γνωµοδοτήσεις στις περιβαλλοντικές µελέτες έργων, που κατατίθενται προς έγκριση. Στην περιφέρεια ∆υτικής Μακεδονίας για παράδειγµα, έχουν µπλοκαριστεί  διαδικασίες αδειοδότησης και υλοποίησης έργων ΑΠΕ, µέχρι την ολοκλήρωση του ειδικού χωροταξικού.

Σε κάθε περίπτωση, το «µέτρον άριστον» το περίφηµο ρητό του Κλεόβουλου του Λίνδιου, είναι αυτό που θα πρέπει να γίνει απόλυτα σαφές στις αρµόδιες αρχές και στους εν δυνάµει επενδυτές ώστε η πράσινη µετάβαση, να είναι αυτό ακριβώς που πρεσβεύει και όχι προσχηµατική.
Αναλυτικά το αφιέρωμα διαθέσιμο εδώ.