Μαξιμαλιστικές οι απαιτήσεις για κατασκευή και διατήρηση νέων στάβλων στην Ελλάδα

Στην πολιτική η ιδεολογία κάθε κόµµατος είναι ο γενικός προσανατολισµός, αλλά το τι θα γίνει είναι το εφικτό. Και εφικτό είναι ότι µπορεί να γίνει και ότι βρίσκεται σε ισορροπία µε το περιβάλλον του στον χώρο του.

Οι εκλεγµένοι εκπρόσωποί µας στην Βουλή, ψηφίζουν, σύµφωνα µε τις πληροφορίες που τους τροφοδοτούν, και αποφασίζουν για το τι πρέπει να γίνει. Η Κυβέρνηση προσπαθεί να εκτελέσει τις αποφάσεις της Βουλής.

∆ιοίκηση είναι η τέχνη του εφικτού

Οι Κυβερνήσεις εκλέγονται για να λύνουν προβλήµατα και να κάνουν την ζωή µας υποφερτή, Εάν οι υφιστάµενοι νόµοι δεν το επιτρέπουν, απλά το µόνο που έχουν οι κυβερνήσεις είναι να εισηγηθούν αλλαγή στους νόµους, ώστε να γίνουν εφαρµόσιµοι και αποτελεσµατικοί. Όλα τα παραπάνω τα ξέρουν πολύ καλά όλοι, αλλά περίεργοι ανεγκέφαλοι «οχυρώνονται» πίσω από νόµους για να µην κάνουν διορθωτικές κινήσεις σε κάτι το οποίο αποδείχθηκε ανέφικτο. Το 2012 η Ελληνική Βουλή αποφάσισε να βάλει σε κάποια τάξη τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις (στάβλους) µε ένα νόµο γενικό για όλη την Ελληνική κτηνοτροφία. Ο Νόµος 4056/12/3/2012 όρισε τις πιο σύγχρονες προδιαγραφές, που µετά από δωδεκάµιση χρόνια εφαρµογής έχει αφήσει το 80% των στάβλων στην Ελλάδα, χωρίς άδεια λειτουργίας (και χωρίς άδειες το 90% στην Αττική).

Φαίνεται ότι ο Νόµος 4056/2012 είχε πιθανά τέλειες επιστηµονικά προδιαγραφές για ιδεατά τέλειους στάβλους, που ίσως περιεγράφηκαν σε κάποιο ντοκτορά σε πανεπιστήµιο του εξωτερικού, αλλά είναι ανισόρροποι-ανεφάρµοστοι στην Ελληνική πραγµατικότητα.

Οι προδιαγραφές για τους καινούργιους στάβλους είναι µαξιµαλιστικοί και εκτιµάται ότι θα οδηγήσουν σε καταστροφή την Ελληνική κτηνοτροφία.

Αλλά ακόµα και η διαδικασία που επιλέχθηκε για τους υφιστάµενους το 2012 στάβλους είναι πλήρως λάθος. Οι λεγόµενες «Άδειες διατήρησης» όσων στάβλων υπήρχαν στις 12/3/2012 απαιτούν προδιαγραφές ανέφικτες. Απαιτούν να επενδύσει ο κτηνοτρόφος για να επιτύχει προδιαγραφές που είναι µαξιµαλιστικές και ανισόρροπες. Οι απαιτήσεις είναι θέµα Κοινής Υπουργικής Απόφασης-ΚΥΑ και δεν απαιτεί αλλαγή του νόµου. Ακόµα και εκεί η Εκτελεστική Εξουσία φαίνεται να είναι ανίκανη να αντιληφθεί την δυναµική και οδηγεί σε «θάνατο» όλη την κτηνοτροφία.  ∆ιότι οι υπάρχουσες κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις στις 12/3/2012 έτσι όπως είναι σήµερα το νοµοθετικό πλαίσιο, στερούνται δυνατότητας αξιοποίησης χρηµατοδοτήσεων, νόµιµης πώλησης των παραγόµενων ζωικών προϊόντων, δυνατότητας δηµιουργίας οικοτεχνιών. Οι «Άδειες διατήρησης» πρέπει να δίδονται σε όλους ανεξαιρέτως τους στάβλους που υπήρχαν στις 12/3/2012 µε την υποχρέωση µέχρι (προτεινόµενος χρόνος) 31/12/2027 να προσαρµοσθούν σε κάποιες ελάχιστες προδιαγραφές συµβίωσης µε τις σύγχρονες κοινωνίες. Και αυτό µπορεί να γίνει  µε µια απλή ΚΥΑ, αρκεί  να θέλει η εκλεγµένη εκτελεστική εξουσία να µην καταστρέψει την παραγωγική κτηνοτροφία.

∆ιότι εκεί που η Εκτελεστική εξουσία (η κάθε Κυβέρνηση) ήθελε, έκανε τις αλλαγές ακόµα και τροποποιώντας τον νόµο 4056/2012. Έτσι καταγράψαµε τροποποίηση για την εξαίρεση από τον ανισόρροπο-µαξιµαλιστικό Ν4056 των Ιδρυµάτων και άλλων φορέων. Την εξαίρεση από τον Ν4056 των στάβλων ιπποειδών. Την πρόσφατη εξαίρεση από τον Ν4056 των πτηνοτροφείων, µε τροποποίηση µόλις στις 11/4/2023.

Ο Νόµος 4056/2012 αποδείχθηκε ανέφικτος, αναποτελεσµατικός, ανισόρροπος και καταστροφικός του περιβάλλοντος µας (όπου το περιβάλλον είναι τόσο το φυσικό, όσο και το κοινωνικό, το πολιτιστικό, το οικονοµικό, το τεχνολογικό κλπ) και βέβαια εξειδικευµένα καταστροφικός για την κτηνοτροφία και τους κτηνοτρόφους.

Ένας τρίτος παρατηρητής του φαινοµένου του «Ν4056/2012» θα µπορούσε να ισχυρισθεί ότι διακρίνει µια διαχρονική κατεύθυνση κατά της ελληνικής κτηνοτροφικής παραγωγής, που εµµέσως υποστηρίζει το παγκοσµιοποιηµένο εµπόριο κρέατος και ζωικών προϊόντων.

*Αγροτολόγου