Στην κατεύθυνση αυτή προτείνουν για την κατηγορία των εργαζομένων που φέρουν την ιδιότητα του εργάτη και την ειδικότητα του «εργάτη γης σε υπαίθριες καλλιέργειες», εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες, η εργασία τους τόσο κατά το Σαββατοκύριακο όσο και κατά τις υπερωρίες να μην έχει για τον εργοδότη επιπλέον προσαυξήσεις, επιβαρύνσεις και γενικά επιπλέον χρεώσεις. Ταυτοχρόνως, και πλέον σημαντικό, η υπέρβαση του νόμιμου ωραρίου της εργασίας αυτής, να δύναται να συμψηφιστεί με ημέρες ανάπαυσης (ρεπό) σε διάστημα 12 μηνών από την πραγματοποίησή τους και σε κάθε περίπτωση εντός του ίδιου ημερολογιακού έτους.
Επίσης, προτείνουν να υπάρχει πρόβλεψη το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο της υπερωριακής απασχόλησης των εργαζομένων να ανέρχεται μέχρι τις 250 ώρες ετησίως.
Το υπόμνημα των αγροτικών φορέων προς το υπουργείο εργασίας είναι διαθέσιμο εδώ
Σε υπόμνημα τους προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Εργασίας οι ανωτέρω εργοδοτικές οργανώσεις (ΑΣΕΠΑ, ΑΣ Αμυνταίου) που δραστηριοποιούνται στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής, καταθέτουν τις απόψεις επί του νομοσχέδιου «Για την Προστασία της Εργασίας – Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής «Επιθεώρηση Εργασίας», στο σκέλος που αφορά την εργασία των εργατών γης, οι οποίοι παρέχουν τις υπηρεσίες τους με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας είτε αορίστου είτε ορισμένου χρόνου σε υπαίθριες καλλιέργειες. Εργοδότες τους τυγχάνουν τόσο φυσικά όσο και Νομικά Πρόσωπα.
«Επειδή είναι πολύ δύσκολο να προγραμματιστούν οι εν λόγω εργασίες σε βάθος χρόνου, ακόμα και διάρκειας εβδομάδας, συμβαίνει πάρα πολύ συχνά, οι εργαζόμενοι στις εργασίες αυτές να καλούνται να εργαστούν σε ιδιαίτερα αντίξοες καιρικές συνθήκες, ώστε να μην χαθεί η παραγωγή.
Όταν δε οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν, οι εργαζόμενοι είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε διαρκή υπερωριακή βάση, ακόμα και κατά την διάρκεια του Σαββατοκύριακου, γεγονός που σημαίνει δυσβάσταχτο κόστος για τον εργοδότη, καθόσον οι επιχειρήσεις σε αυτές τις περιπτώσεις καλούνται να καταβάλλουν επιπλέον χρηματικές αποζημιώσεις για την υπέρβαση του ωραρίου τω εργαζομένων, όπως επίσης και επιπλέον εισφορές.
Τα ανωτέρω έχουν ως συνέπεια την μεγάλη οικονομική επιβάρυνση και του σημαντικά αυξημένου κόστους παραγωγής για τις επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα το παραγόμενο αγροτικό προϊόν να καθίσταται σημαντικά μειωμένο ανταγωνιστικά, χωρίς να έχει ευθύνη για το αυξημένο αυτό κόστος η επιχείρηση, καθόσον αυτό οφείλεται στις καιρικές που το επιβάλλουν και τυγχάνουν απρόβλεπτες.», αναφέρουν στο υπόμνημα.
Με βάση τα ανωτέρω προτείνουν να ενταχθεί και σχετική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία:
Ι. Για την κατηγορία των εργαζομένων που φέρουν την ιδιότητα του εργάτη και την ειδικότητα του «εργάτη γης σε υπαίθριες καλλιέργειες», προτείνεται, εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες, η εργασία τους τόσο κατά το Σαββατοκύριακο όσο και κατά τις υπερωρίες να μην έχει για τον εργοδότη επιπλέον προσαυξήσεις, επιβαρύνσεις και γενικά επιπλέον χρεώσεις. Ταυτοχρόνως, και πλέον σημαντικό, η υπέρβαση του νόμιμου ωραρίου της εργασίας αυτής, να δύναται να συμψηφιστεί με ημέρες ανάπαυσης (ρεπό) σε διάστημα 12 μηνών από την πραγματοποίησή τους και σε κάθε περίπτωση εντός του ίδιου ημερολογιακού έτους.
Η ανωτέρω προτεινόμενη ρύθμιση, εντάσσεται οπωσδήποτε στο πνεύμα του Σχεδίου Νόμου και παρέχει ευεργετική ευελιξία στην εργασία των εργαζομένων, τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα των οποίων ουδόλως θίγονται. Απεναντίας, με αυτή την προσέγγιση, τόσο ο εργοδότης όσο και ο εργαζόμενος, θα έχουν ένα συγκεκριμένο κίνητρο ώστε να συνεχίσουν να συνεργάζονται, και κατά την περίοδο που λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών, οι εργασίες στη γη διακόπτονται υποχρεωτικά για εύλογο και αναγκαίο χρονικό διάστημα, οδηγώντας μέχρι τώρα πολλούς εργαζομένους στην ανεργία, αφού οι συμβάσεις εργασίας τους διακόπτονταν και καταγγέλλονταν αλλά και επιβάρυναν τα κρατικά ταμεία, λόγω των σχετικών επιδομάτων που καταβάλλονταν στους εργαζομένους που έχαναν την εργασία τους.
ΙΙ. Επίσης, μία δεύτερη πρόβλεψη που θα πρέπει να ενταχθεί στο Σχέδιο Νόμου, αφορά το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο της υπερωριακής απασχόλησης των εργαζομένων, η οποία θα έπρεπε να ανέλθει μέχρι τις 250 ώρες ετησίως, για τους ανωτέρω αναφερόμενους λόγους και οπωσδήποτε εξαιτίας της σώρευσης εργασίας σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους κατά τις οποίες πρέπει να τελεστεί είτε η συγκομιδή των γεωργικών προϊόντων είτε η επεξεργασία τους.
