Μπορεί να πάνε και δυο και τρεις φορές στο κατάστηµα σιδηρικών γιατί τους έλειψαν δύο βίδες, τρία παξιµάδια ή τέσσερις ροδέλες. Μπαίνουν, τα παίρνουν, ο καταστηµατάρχης τα σηµειώνει και φεύγουν. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα τους εκδώσει ο επιχειρηµατίας δελτίο αποστολής. Το σύνηθες είναι να παίρνουν τα ανταλλακτικά και να φεύγουν. Κάποια στιγµή, µετά από 1-2 µήνες, ο καταστηµατάρχης του εκδίδει ένα τιµολόγιο για το σύνολο των ανταλλακτικών, π.χ. «ανταλλακτικά – τεµ.1 – καθαρή αξία: 250 ευρώ + ΦΠΑ». Κι αυτό το ποσό αντιστοιχεί σε καθηµερινές συναλλαγές εβδοµάδων ή/και µηνών.
Με βάση την ανωτέρω περιγραφή έχουμε δύο τινά:
α) το πραγµατικό γεγονός: όντως πρόκειται για ένα πραγµατικό γεγονός και όχι για ψεύτικη συναλλαγή.
β) το φορολογικό γεγονός: εκ των πραγµάτων η ανωτέρω συναλλαγή θα απορριφθεί από τον έλεγχο (όταν αυτός γίνει) αφού δεν περιγράφει ούτε τις ποσότητες, ούτε τα είδη που αγοράστηκαν.
Αυτό πρακτικά σηµαίνει ότι -σε περίπτωση ελέγχου πάντα- θα αφαιρεθεί το σύνολο αυτής αλλά και παρόµοιων συναλλαγών ως εικονική, θα µειωθούν τα έξοδα ως λογιστικές διαφορές που δεν αναγνωρίζονται, άρα τα κέρδη θα προσαυξηθούν και θα επιβαρυνθεί ο ελεγχόµενος µε επιπλέον φόρους και προσαυξήσεις.
Θα πει κάποιος «µπορώ για ένα παξιµάδι και µία ροδέλα κάθε φορά να κόβω τιµολόγιο;». ∆υστυχώς (ή ευτυχώς) αυτή είναι η διαδικασία και θα πρέπει να ακολουθηθεί.
Ξεφυλλίστε σε υψηλή ανάλυση το τεύχος 1006 της Agrenda
Υπάρχει και άλλη λύση: για κάθε παραλαβή να εκδίδεται ένα δελτίο αποστολής και στο τέλος κάθε µήνα να εκδίδεται ένα τιµολόγιο, στο οποίο θα καταγράφονται συγκεντρωτικά όλα τα είδη που αγοράστηκαν κατά τη διάρκεια του µήνα.
Είναι γνωστό σε όλους ότι, πλέον, όλα τα καταστήµατα έχουν υπολογιστή και πως η καθυστέρηση που δεν είναι παραπάνω από 2-3 λεπτά, είναι την πρώτη φορά, όταν χρειάζεται να καταχωρηθούν τα στοιχεία του αγοραστή. Από και πέρα η έκδοση παραστατικού δεν αργεί καθόλου.
Θα πει κάποιος (ο ίδιος που ρώτησε και πιο πάνω): αυτή τη δουλειά θα κάνω, κάθε φορά για 2 και 3 ευρώ µικροέξοδα; Ναι είναι η απάντηση, εάν δεν θέλεις να σου βγάλει ο έλεγχος όλα σου τα µικροέξοδα εκτός.
Σηµαντική παράµετρος στα τιµολόγια των εξόδων των αγροτών, είναι η παροχή υπηρεσίας. Αγοράζει κάποιος π.χ. δύο (2) λάστιχα για το τρακτέρ. Το βουλκανιζατέρ εκδίδει κανονικά το τιµολόγιο πώλησης για τα δύο ελαστικά αξίας π.χ. 800 ευρώ πλέον ΦΠΑ.
Τα λάστιχα αυτά τα τοποθέτησαν στο βουλκανιζατέρ (ή στο σπίτι του αγρότη µε φορητό συνεργείο, αλλά το ίδιο είναι) και για την εργασία αυτή δεν εκδίδεται σχεδόν ποτέ τιµολόγιο παροχής υπηρεσιών.
Απαιτείται πολύ µεγάλη προσοχή στις λεπτοµέρειες, γιατί αυτές κάνουν τη διαφορά στους ελέγχους. Οτιδήποτε ανταλλακτικό λαµβάνετε, θα πρέπει να µπορείτε να αιτιολογήσετε τη διαδικασία τοποθέτησης. Π.χ. παίρνει κάποιος λάδια και φίλτρο λαδιού, µπορεί να τα τοποθετήσει µόνος του, δεν χρειάζεται Τ.Π.Υ. αφού αυτό δεν γίνεται από κάποιον µάστορα συνεργείου. Η τοποθέτηση των µαχαιριών στην αλωνιστική µηχανή επίσης. Όταν όµως κάνεις σέρβις το ΦΙΧ, ή την βαµβακοσυλλεκτική µηχανή, ή για την οποιαδήποτε άλλη εργασία γίνεται από µηχανικό συνεργείου, τότε θα πρέπει να υπάρχει και αντίστοιχο Τ.Π.Υ. για την εργασία. ∆ιαφορετικά όλα τα ανταλλακτικά για τα οποία απαιτείται εργασία τοποθέτησης – επισκευής, ο έλεγχος θα τα απορρίψει.
Πρέπει να γνωρίζετε τέλος ότι, µπορεί να εκδοθεί και τιµολόγιο ∆ελτίο αποστολής – Παροχή υπηρεσιών. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ζητάτε από το συνεργείο που αγοράζετε πράγµατα και ταυτόχρονα γίνεται και η εργασία τοποθέτησης, να εκδίδει τιµολόγιο παροχής ή να περιγράφει στο τιµολόγιο πώλησης πως στην τιµή συµπεριλαµβάνεται και η εργασία τοποθέτησης.
∆ώστε προσοχή στα µικροπράγµατα και στις λεπτοµέρειες, γιατί αυτά κάνουν τη διαφορά.
