Είναι γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση τρέχει συχνά πίσω από τις εξελίξεις, δυσκολεύεται να αντιληφθεί να αναλύσει τα μηνύματα των καιρών και να πάρει αποφάσεις οι οποίες θα της δώσουν τη δυνατότητα να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων στη διεθνή σκακιέρα.
Τί γίνεται όμως με τις αποφάσεις που αφορούν στον αγροτικό τομέα;
Εκεί τα πράγματα δείχνουν να είναι ακόμα πιο αργόσυρτα. Τη βαριά γραφειοκρατία που χαρακτηρίζει τις αποφάσεις που συνδέονται με την ΚΑΠ, τη μόνη, όπως λέγεται συχνά Κοινή Πολιτική, επιβαρύνει τον τελευταίο καιρό με την αναβλητικότητά του και ο νέος Επίτροπος Γεωργίας, Γιάνους Βοϊτσιεχόφσκι. Ο Πολωνός Επίτροπος που αναρριχήθηκε στο συγκεκριμένο αξίωμα από του πουθενά, έχοντας πολύ λίγη σχέση με τα αγροτικά θέματα (δικηγόρος στο επάγγελμα), εκτός της ελλειπούς εμπειρίας γύρω από τα ζητήματα, δείχνει να έχει γενικά μια δυσκολία στην ανάληψη πρωτοβουλιών διευθέτησης θεμάτων, ακόμα και όταν οι συνθήκες είναι έκτακτες. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής.
Εξετάζοντας μάλιστα σε μεγαλύτερο βάθος τις μέχρι σήμερα αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθίσταται σαφές ότι στην ουσία τους παραπέμπουν στα κράτη – μέλη την ευθύνη ανάπτυξης πολιτικών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί η πανδημία. Χαλαρώνει δηλαδή το ασφυκτικό πλαίσιο της ΚΑΠ, διευκολύνει κάποιες αναπροσαρμογές στα υφιστάμενα αναπτυξιακά προγράμματα και χωρίς να αυξάνει τα διαθέσιμα κονδύλια, λέει, λύστε το πρόβλημα με εθνικούς πόρους.
Διαβάστε επίσης: Τα πρώτα εγκριτικά των Σχεδίων Βελτίωσης ξαναφέρνουν αγρότες στις αντιπροσωπείες και στις τράπεζες
Η μόνη πολιτική με πρόσθετο κόστος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, δείχνει να είναι αυτή της ιδιωτικής αποθεματοποίσης, δηλαδή της επιδότησης παραγωγών και οργανώσεων να αποθεματοποιούν προϊόντα, όπως γάλατα, τυριά και κρέατα κατά βάση και να επιδοτούνται γι’ αυτό με μια μικρή ενίσχυση από την Ε.Ε. Σημειωτέον ότι όλο το κόστος αυτής της δράσης δεν θα επιβαρύνει τον κοινοτικό προϋπολογισμό με περισσότερα από 80 εκατ. ευρώ για όλες τα χώρες της Ε.Ε.
Τα υπόλοιπα είναι μέτρα χωρίς ουσιαστικό οικονομικό κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό. Είναι δηλαδή δυνατότητες! Τα κράτη – μέλη έχουν την δυνατότητα να λάβουν περαιτέρω μέτρα ενίσχυσης, διευκόλυνσης, ανακούφισης των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής και μάλιστα σε όλο το φάσμα της αλυσίδας αξίας του διατροφικού κυρίως τομέα, με δικούς τους αποκλειστικά πόρους.
Τι κάνει λοιπόν η Ελλάδα; Η Ελλάδα περιμένει. Όπως λέει συχνά ο Έλληνας υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Μάκης Βορίδης, περιμένει, να δει πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, να μετρήσει το ενδεχόμενο κόστος που θα έχουν κάποιοι εκ των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής, από τις γενικότερες συνθήκες που δημιουργεί η πανδημία και στο τέλος να κάνει το λογαριασμό. Αυτό θα είναι, «αργά και λίγο»!
Γιατί, δείτε τι γίνεται! (είναι η προσφιλής φράση του κυρίου Βορίδη). Τα κράτη – μέλη που έχουν την οικονομική δυνατότητα, αξιοποιούν αυτό το χαλαρό ευρωπαϊκό πλαίσιο για να ενισχύσουν περαιτέρω τους αγρότες και τις μονάδες που κινούνται πέριξ του τομέα της αγροτικής παραγωγής, κάτι που δεν μπορούν να κάνουν υπό τον ασφυκτικό μανδύα της ΚΑΠ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι είναι πολύ πιθανό, οι αγρότες και η αγροτική οικονομία σε κάποιες χώρες να βγουν, ενδεχομένως και πιο ενισχυμένοι από τα μέτρα για τον Covid – 19, δηλαδή για τον κορωνοϊό. Η αγρότες της χώρας μας και η ελληνική αγροτική οικονομία, θα βγουν περαιτέρω εξασθενημένοι. Όταν ξέρουμε πως η ψαλίδα είναι ήδη τεράστια εις βάρος της εγχώριας αγροτικής παραγωγής.
