Οδοστρωτήρας για το µέλλον των αγροτικών επιδοτήσεων από τον κοινοτικό προϋπολογισµό γίνεται η νέα ΚΑΠ, µε αρκετούς αναλυτές να συνοµολογούν πια πως ήδη διανύεται η τελευταία επταετία κατά την οποία θα πληρωθούν -µε τον έναν ή τον άλλο τρόπο- άµεσες ενισχύσεις στους αγρότες, όπως αυτές έχουν καθιερωθεί τις τελευταίες δεκαετίες.
Η πολιτική συµφωνία επί της ΚΑΠ, συνέπεσε µε µια ακόµα συµφωνία, εκείνη της Επιτροπής για το Μέλλον της Γεωργίας στη Γερµανία, όπου Άγνκελα Μέρκελ, Γιούλια Κλόκνερ και φορείς µε πολιτικό εκτόπισµα στη χώρα, µε αιχµή την µεταρρυθµιστική «σεζόν» επί των αγροτικών που κλιµακώνεται πανευρωπαϊκά, επιχείρησαν να σχηµατίσουν και συµµαχίες για τις επερχόµενες εκλογές στην Οµοσπονδιακή ∆ηµοκρατία.
Συνοπτικά, οι συµµετέχοντες σε αυτόν τον δηµόσιο διάλογο που τρέχει εδώ και µια διετία στη Γερµανία, αποφάσισαν µια σταδιακή αποσύνδεση των αγροτικών εισοδηµάτων από το καθεστώς των άµεσων ενισχύσεων της ΚΑΠ, αφού «έτσι και αλλιώς τα 15 ευρώ το στρέµµα που δίνονται πλέον, σε κανένα επίπεδο οικονοµικό ή κλιµατικό, δεν διαµορφώνουν κίνητρο προς τους αγρότες». Μέσα στις υπόλοιπες αποφάσεις που µένουν να ανακοινωθούν και επίσηµα, δίνεται γραµµή για µείωση της παραγωγικότητας και αύξηση των τιµών, καθώς και σύνδεση των αγροτικών ενισχύσεων µε περιβαλλοντικούς στόχους που υπαγορεύουν οι ευαισθησίες των ακτιβιστικών ενώσεων στα αστικά κέντρα.
Ορισµένοι αναλυτές επί των αγροτικών, έσπευσαν να χαρακτηρίσουν αυτή την ΚΑΠ ως την «τελευταία γουλιά από το µπουκάλι», όπως ο αγροτικός συντάκτης Νόρµπερτ Λήµαν, εκτιµώντας ότι αυτή η µείωση µέχρι και 50% στο αγροτικό τσεκ, δείχνει µε τον πιο περιγραφικό τρόπο του πού πάει το πράγµα στο κοντινό µέλλον µετά το πέρας της επταετίας. Να σηµειωθεί ότι ήδη η εν λόγω Επιτροπή για το Μέλλον της Γεωργίας στη Γερµανία, στοχεύει να ενσωµατώσει τον βασικό όγκο των αποφάσεών της στα νοµικά κείµενα της ΚΑΠ που θα ισχύσουν από το 2023.
Εισαγωγή στο Farm to Fork
Με την υφιστάµενη µεταρρύθµιση της ΚΑΠ επιχειρείται ταυτόχρονα και µια πρώτη ευθυγράµµιση µε τους στόχους του Farm to Fork (Από το Αγρόκτηµα στο Πιάτο) όπως υποστήριξε και η Κοµισιόν και εδώ οι πρώτες αντιδράσεις κάνουν λόγο για µετατροπή της Ευρώπης σε καθαρό εισαγωγέα σιτηρών.
Συγκεκριµένα, το λόµπι των εµπόρων δηµητριακών και ελαιούχων σπόρων – COCERAL, ανησυχεί ότι οι περιβαλλοντικοί περιορισµοί που εξετάζουν να εισάγουν τα επόµενα χρόνια οι πολιτικοί βραχίονες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα έκοβαν κατά τουλάχιστον 18% την παραγωγή δηµητριακών του µπλοκ ως το 2030, στους 109 εκατ. τόνους από τους 128 εκατ. που αναµένονται για φέτος.
«Οπότε πλέον δεν θα ανήκουµε στην οµάδα των µεγάλων εξαγωγέων, αλλά κατά πάσα πιθανότητα σε αυτή των µεγάλων εισαγωγέων» φέρεται να σχολίασε στο πλαίσιο παρουσίασης ο Όλιβερ Μπαλκχάουζεν, µέλος του διοικητικού συµβουλίου της Coceral και επικεφαλής στο τµήµα έρευνας της Archer Daniels Midland (ADM), το «Α» του ABCD των πολυεθνικών του εµπορίου σιτηρών (ΑDM, Bunge, Cargill, Luis Dreyfus).
Σηµειώνεται εδώ ότι η προβληµατική έγκειται στον γνωστό πλέον στόχο -µη ρεαλιστικό κατά πολλούς επικριτές της Πράσινης Συµφωνίας της ΕΕ- περί µείωσης της χρήσης φυτοπροστατευτικών προϊόντων κατά 50%, αλλά και επέκταση των εκτάσεων βιολογικής καλλιέργειας από το 8% που είναι σήµερα, στο 25%.
Σύµφωνα µε την Coceral, οι περιβαλλοντικές φιλοδοξίες, τµήµα των οποίων αντανακλώνται και στα τελικά νοµικά κείµενα της ΚΑΠ, θα µπορούσαν µεταξύ άλλων να ενισχύσουν και την εξάρτηση της ΕΕ στις εισαγωγές ελαιούχων σπόρων, αφού ενδεικτικά, η καλλιέργεια ελαιοκράµβης θα µπορούσε να υποχωρήσει, µε αποτέλεσµα το µπλοκ να εισάγει πλέον των 10 εκατ. τόνων, όταν σήµερα οι ανάγκες του για εισαγωγή περιορίζονται στους 6 εκατ. τόνους.
