Στα γρανάζια της παλιάς φρουράς και την παθητική στάση της κεντρικής διοίκησης δείχνει να έχει σκαλώσει η εφαρµογή του νέου νόµου 4673/2020 για τους συνεταιρισµούς, ζήτηµα το οποίο κρατάει πίσω τη γενικότερη προσπάθεια αναδιοργάνωσης που έχει ανάγκη ο αγροτικός χώρος και η οποία δεν είναι µόνο υπόθεση των κατευθυντήριων γραµµών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Η τελευταία ενηµέρωση επί του θέµατος θέλει τα πράγµατα να κινούνται πολύ αργά, µε τις παρατάσεις όσον αφορά την εκλογή νέων διοικήσεων συνεταιρισµών, ακόµη και εκεί όπου η θητεία των προηγούµενων έχει λήξει να δίνει άλλοθι για διαιώνιση της υφιστάµενης κατάστασης. Υπάρχει µάλιστα µια καχυποψία στις τάξεις των συνεταιρισµένων αγροτών, ότι η πολιτική αρχή δεν πολυενδιαφέρεται να «τρέξει» τα θέµατα και µάλλον δείχνει να έχει βολευτεί µε την υπάρχουσα θολή κατάσταση στο συνεταιριστικό κίνηµα.
Άλλωστε, πολλές από τις πτυχές του νέου νόµου για τους συνεταιρισµούς, έδειξαν εξ αρχής να προσαρµόζονται στις υποφώσκουσες απαιτήσεις αµφιλεγόµενων κυρίως παραγόντων του χώρου, παρά να ενδιαφέρονται για ένα ξεκαθάρισµα των κανόνων λειτουργίας των οργανώσεων και για µια νέα αρχή για τους συνεταιρισµούς. Κάπως, έτσι, οι αρχαιρεσίες για την εκλογή νέων διοικήσεων αργούν, η αποσαφήνιση της οικονοµικής κατάστασης των οργανώσεων καθυστερεί, το Εθνικό Μητρώο Αγροτικών Συνεταιρισµών δεν ενηµερώνεται, εποµένως δεν επικαιροποιείται και όλα κυλούν σε έναν βάλτο ανάλογο ή και χειρότερο κάποιες φορές αυτού που διέρχεται ο συνεταιριστικός χώρος την τελευταία δεκαετία.
Ένα θέµα που θεωρείται κρίσιµο για την εξέλιξη της όλης υπόθεσης αλλά και για την απήχηση που θα έχει τελικά ο νέος νόµος, είναι το θέµα της Εθνικής Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισµών (ΕΘ.Ε.Α.Σ) για το οποίο και το νέο νοµικό καθεστώς αφήνει ανοιχτά παράθυρα και κάποιες από τις ιδιοτελείς δυνάµεις που επικράτησαν τα τελευταία χρόνια στο συνεταιριστικό χώρο δείχνουν να εκµεταλλεύονται.
Έτσι, η προετοιµασία του καταστατικού για την ΕΘ.Ε.Α.Σ., αντί να ανατεθεί εξ αρχής σε µια καινούργια ανεξάρτητη προσωρινή επιτροπή συνεταιριστών, η οποία θα αντιπροσωπεύει µε γνήσιο τρόπο τις πραγµατικές δυνάµεις του χώρου, το θέµα δείχνει να εξελίσσεται σε διελκυστίνδα µεταξύ των δύο αµφιλεγόµενων οργανώσεων που ανέκυψαν µετά το πραξικόπηµα στην ΠΑΣΕΓΕΣ και το γνωστό «σχίσµα» στην κορυφή του κινήµατος. Είναι σαφές ότι οι πρωτοστάτες της… αποστασίας και υπονοµευτές της ενότητας του 2016, δύσκολα θα συναινέσουν στη θεµελίωση µιας νέας βάσης για την έκφραση του συνεταιριστικού χώρου, χωρίς τη δική τους ζωηρή παρουσία αν όχι την πρωτοκαθεδρία στα νέα όργανα.
Από την άλλη είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο, ότι µε τη δική τους φυσική παρουσία στα κορυφαία όργανα διοίκησης, κανένας αγρότης και ειδικά νέος αγρότης που αντιλαµβάνεται διαφορετικά τη λειτουργία αυτών των θεσµών, δεν είχε ούτε θα έχει τη διάθεση να συµµετάσχει ενεργά στις διαδικασίες του συνεργατισµού, ακόµα κι αν αντιλαµβάνεται ότι η συνεργασία είναι ο µόνος δρόµος για τη βελτίωση της επαγγελµατικής του θέσης στο οικονοµικό γίγνεσθαι.
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφόρησε το Σάββατο 25 Ιουλίου.
