Με βάση τη Στατιστική, κατά το Α’ εξάμηνο του 2019 συνδέθηκαν στο δίκτυο 107 νέες ανεμογεννήτριες συνολικής αποδιδόμενης ισχύος 198 MW. Αυτό αποτελεί αύξηση της τάξης του 7,1% σε σχέση με το τέλος του 2018.
Στο τέλος του Ιουνίου 2019, το σύνολο των αιολικών πάρκων που βρισκόταν σε εμπορική ή δοκιμαστική λειτουργία ήταν 3.022,6 MW.
Η συνολική αυτή αποδιδόμενη ισχύς κατανέμεται ως εξής: Στα Μη Διασυνδεμένα Νησιά: 308,0 MW Στο Διασυνδεμένο Σύστημα: 714,6 MW Σε επίπεδο Περιφερειών, η Στερεά Ελλάδα παραμένει στην κορυφή των αιολικών εγκαταστάσεων αφού φιλοξενεί 1017 MW (33,7%) και ακολουθεί η Πελοπόννησος με 556 ΜW (18,4%) και η Ανατολική Μακεδονία – Θράκη όπου βρίσκονται 416 MW (13,8%).
Όσον αφορά τους επιχειρηματικούς ομίλους, στο Top-5 κατατάσσονται: η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με 554,1 MW (18,3%) η ΕΛ.ΤΕΧ. ΑΝΕΜΟΣ με 292,0 MW (9,7%) η Iberdrola Rokas με 250,7 MW (8,3%) η EREN με 242,7 MW (8,0%) και η EDF ΕΝ Hellas με 238,2 MW (7,9%).
H εικόνα για τους κατασκευαστές των ανεμογεννητριών είναι η εξής: η Vestas έχει προμηθεύσει το 49,6% της συνολικής αποδιδόμενης αιολικής ισχύος στην Ελλάδα. Ακολουθούν η Enercon με 23,2%, η Siemens Gamesa με 19,7% και η Nordex με 5,0%.
Ειδικά για το Α’ εξάμηνο 2019 τις νέες ανεμογεννήτριες προμήθευσαν η Enercon κατά 42,3% (83,8MW), η Siemens Gamesa κατά 28,9% (57,2ΜW), η Vestas κατά 8,1% (16ΜW) ενώ για πρώτη φορά στην Ελλάδα τέθηκαν σε λειτουργία ανεμογεννήτριες της GE Renewables συνολικής ισχύος 38,4MW (19,4%) και της EWT συνολικής ισχύος 2,64MW (1,3%). Σημειώνεται ότι όλα τα ως άνω αναφερόμενα μεγέθη αφορούν αιολική ισχύ που αποδίδεται στο δίκτυο.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η αιολική ισχύς στην Ελλάδα ξεπέρασε τα 3.000MW. Το συμβολικό αυτό ορόσημο ξεπέρασε την 20η Μαΐου 2019 μια ανεμογεννήτρια ENERCON E-70 E4 2300kW στο αιολικό πάρκο Τρίκορφο νότιας Εύβοιας, των ομίλων Elica και Enel Green Power.
Η αύξηση των αιολικών επενδύσεων αποτελεί μια σημαντική επιτυχία που οφείλεται στις προσπάθειες των επιχειρήσεων και των στελεχών τους, που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Αυτό διότι έχουν κατορθώσει, σε εξαιρετικά δυσμενές και περίπλοκο ρυθμιστικό περιβάλλον, να αναπτύξουν επί πολλά έτη και να αδειοδοτήσουν μια κρίσιμη μάζα έργων που τώρα υλοποιούνται. Η επιτυχία αυτή όμως δεν πρέπει να συσκοτίζει τα προβλήματα: το πλαίσιο στην Ελλάδα -όσον αφορά πρωτίστως την αδειοδότηση μετά την άδεια παραγωγής- παραμένει αναποτελεσματικό όπως άλλωστε αναδεικνύεται από τον μειωμένο ανταγωνισμό και την μη κάλυψη της ισχύος που προκηρύσσεται στους διαγωνισμούς Α.Π.Ε.
