Αυτές οι εξελίξεις έχουν οδηγήσει σε αύξηση της κατανάλωσης προϊόντων υψηλότερης αξίας (όπως το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα) στις αναδυόμενες οικονομίες. Παράλληλα, οι αυξανόμενες κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες στις ανεπτυγμένες οικονομίες επηρέασαν τις προτιμήσεις των καταναλωτών, οδηγώντας, για παράδειγμα, σε μείωση της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος. Αυτά είναι ένα από τα βασικά ευρήματα της έκθεσης «Παγκόσμια προσφορά και ζήτηση τροφίμων, καταναλωτικές τάσεις και εμπορικές προκλήσεις», η οποία δημοσιεύθηκε προ ολίγων ημερών από την Κομισιόν.
Όσον αφορά το σιτάρι, η ΕΕ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παγκόσμιος χρήστης με περίπου 250 κιλά κατά κεφαλή, μετά την περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Η κατανάλωση στην ΕΕ αυξάνεται σταθερά με την πάροδο του χρόνου, λόγω κυρίως της ανάπτυξης του τομέα της κτηνοτροφίας λόγω της χρήσης σιταριού στις ζωοτροφές. Τέσσερις περιοχές προμηθεύουν τον κόσμο με σιτάρι: τα κράτη μέλη της ΕΕ, η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, η Βόρεια Αμερική και η Ωκεανία. Η ΕΕ είναι σημαντικός εξαγωγέας σίτου, ο οποίος εμπορεύεται μέχρι και το 20% της χρήσης του.
Η Βόρεια Αμερική είναι μακράν ο μεγαλύτερος χρήστης αραβοσίτου, φθάνοντας σχεδόν 900 κιλά κατά κεφαλή, σημαντικά υψηλότερο από τη χρήση στη Νότια Αμερική στα 240 κιλά ανά κάτοικο και στην ΕΕ στα 140 κιλά κατά κεφαλήν. Η σημαντική παγκόσμια αύξηση του αραβοσίτου συνδέεται με την επέκταση της ζωικής παραγωγής και πιο πρόσφατα με την παραγωγή αιθανόλης με βάση τον αραβόσιτο. Με το σχεδόν 15% της παγκόσμιας παραγωγής αραβοσίτου να διαπραγματεύεται, οι κύριοι προμηθευτές είναι η Νότια και η Βόρεια Αμερική ακολουθούμενη από την περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Αντιθέτως, η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας αραβοσίτου, με σχεδόν 25 εκατομμύρια τόνους εισαγόμενου αραβοσίτου για το 2018/2019.
Όσον αφορά το βόειο κρέας, οι μεγαλύτεροι καταναλωτές είναι στη Βόρεια Αμερική, με κατανάλωση τα 35 κιλά κατά κεφαλή, ακολουθούμενη στενά από τη Νότια Αμερική. Η ΕΕ είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος καταναλωτής (15 kg κατά κεφαλήν), μετά την Ωκεανία σε βάρος άνω των 20 kg ανά κάτοικο. Περίπου το 15% της παγκόσμιας παραγωγής βοείου κρέατος διαπραγματεύεται, με το μεγαλύτερο πλεόνασμα να βρίσκεται στη Νότια Αμερική. Η εμπορική θέση της ΕΕ έχει αλλάξει σημαντικά με την πάροδο του χρόνου. Για την τελευταία τριετία, η κατά κεφαλήν κατανάλωση μειώθηκε λόγω των μετατοπίσεων των προτιμήσεων των καταναλωτών και από έναν καθαρό εισαγωγέα, η ΕΕ έγινε καθαρός εξαγωγέας. Η μείωση της εγχώριας προσφοράς θα μπορούσε να φέρει την ΕΕ κοντά στην αυτάρκεια έως το 2020.
Η ΕΕ είναι μακράν ο μεγαλύτερος καταναλωτής χοιρινού κρέατος, ως προτιμώμενου κρέατος, με κατανάλωση άνω των 40 κιλών ανά κάτοικο. Ακολουθεί η Βόρεια Αμερική κάτω από 30kg κατά κεφαλήν. Το χοιρινό κρέας είναι επίσης το αγαπημένο κρέας στην Ασία, όπου θα πρέπει να φτάσει τα 15 κιλά κατά κεφαλή μέχρι το 2020. Λιγότερο από το 8% της παγκόσμιας παραγωγής διαπραγματεύεται, με περισσότερο από το 80% των εξαγωγών από τη Βόρεια Αμερική και την ΕΕ. Και στις δύο περιφέρειες σημειώθηκε ελαφρά μείωση της κατανάλωσης μαζί με την αύξηση της παραγωγής, με αποτέλεσμα την αύξηση του πλεονάσματος. Το τελευταίο έφτασε το 30% της χρήσης στη Βόρεια Αμερική και το 12% στην ΕΕ.
Για τα πουλερικά, η κατανάλωση αυξάνεται σημαντικά σε όλες τις περιοχές του κόσμου και τα κέρδη από άλλα κρέατα είναι φθηνότερα και πιο βολικά. Είναι το πρώτο κρέας που καταναλώνεται στην Αμερική, την Ωκεανία και την Αφρική. Ο μεγαλύτερος καταναλωτής είναι η Βόρεια Αμερική, άνω των 50 κιλών ανά κάτοικο, ακολουθούμενη από τη Νότια Αμερική, την Ωκεανία και την ΕΕ με βάρος άνω των 25 κιλών. Το 12% της παγκόσμιας παραγωγής διαπραγματεύεται, με την Αμερική ως τους κύριους προμηθευτές. Η ΕΕ είναι επίσης σημαντικός εξαγωγέας πουλερικών για ορισμένες περικοπές και εισάγει περικοπές υψηλής αξίας, όπως οι στήθος, που οδηγούν σε πλεόνασμα 5% της χρήσης της.
Η ΕΕ και η Βόρεια Αμερική είναι οι μεγαλύτεροι χρήστες γαλακτοκομικών προϊόντων με περίπου 270 κιλά ισοδύναμου γάλακτος ανά κάτοικο. Στη Νότια Αμερική, η κατανάλωση αυξήθηκε στα 150 κιλά ανά κάτοικο. Ενώ στην Ασία θα φθάσει τα 70 κιλά κατά κεφαλήν το 2020. Η αφρικανική κατανάλωση παραμένει σταθερή κάτω των 50 κιλών ανά κάτοικο, ωστόσο η αύξηση του πληθυσμού οδηγεί σε σημαντική αύξηση της συνολικής χρήσης και σε μεγαλύτερο έλλειμμα λόγω της μη τήρησης της ζήτησης. Οι κύριοι προμηθευτές είναι η Ωκεανία, η ΕΕ και η Βόρεια Αμερική. Η Ωκεανία εξάγει το 200% της χρήσης της, καθώς το πλεόνασμα της ΕΕ υπερβαίνει το 10% της χρήσης της.
