Η Ναυπλία, όπως ήταν γνωστή στην αρχαιότητα, οφείλει το όνομα της στον Ναύπλιο, τον γιο του Ποσειδώνα και της κόρης του Δαναού Αμυμώνης, ο οποίος ήταν γνωστός για τις ναυτικές του ικανότητες και για αυτό η πόλη από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα έχει έντονο το ναυτικό στοιχείο.το Ναύπλιο θεωρούταν πάντα ένα σημείο σπουδαίας στρατιωτικής σημασίας. Το 1388 κατελήφθη από τους Βενετούς, το 1540 ήρθε στα χέρια των Τούρκων, ενώ το 1686 ξανά από τους Βενετούς και το 1715 το κατέλαβαν ξανά οι Τούρκοι μέχρι το 1822.
Tη νύχτα της 29ης προς 30ης Nοεμβρίου του 1822, ύστερα από πολύμηνη πολιορκία, το Παλαμήδι έπεσε στα χέρια των Eλλήνων με αιφνιδιασμό, υπό την αρχηγία του Στάικου Σταϊκόπουλου. Έκτοτε η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται με ταχύ ρυθμό ενώ κατακλύστηκε από πρόσφυγες από περιοχές που τελούσαν ακόμη υπό τουρκικό ζυγό.
Το Ναύπλιο η πρώτη πρωτεύουσα του Ελληνικού ΚράτουςΤο 1823 ορίζεται ως η επίσημη έδρα της προσωρινής επαναστατικής κυβέρνησης. Το 1827, μετά από απόφαση της Εθνοσυνέλευσης, γίνεται έδρα του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος, Καποδίστρια, και πρωτεύουσα της Ελλάδος. Στο Ναύπλιο αποβιβάστηκε το 1834 κι ο πρώτος βασιλιάς της χώρας, ο Όθωνας, που το διατήρησε για πρωτεύουσα μέχρι το 1834, οπότε και πρωτεύουσα του Κράτους έγινε η Αθήνα
Παλαμήδ
Το επιβλητικό φρούριο του Παλαμηδίου υψώνεται 216 μέτρα πάνω από την πόλη του Ναυπλίου και μπορεί κανείς να το επισκεφθεί ανεβαίνοντας με αυτοκίνητο από την ανατολική πλευρά
Οι πιο τολμηροί και ρομαντικοί φθάνουν στην κορυφή από τα 999 σκαλιά. Όπως και αν επιλέξει να το προσεγγίσει κανείς, σίγουρα θα αποζημιωθεί, καθώς η θέα από την κορυφή προς το Παλιό Ναύπλιο, την ευρύτερη περιοχή και τον Αργολικό κόλπο κυριολεκτικά κόβει την ανάσα. Κατασκευάστηκε την περίοδο 1687-1715 από τους Βενετούς και συγκεκριμένα από τον πορθητή Φραγκίσκο Μοροζίνη, αφού κατέλαβαν το λόφο στον οποίο βρίσκεται, ύστερα από σφοδρή μάχη με τους Οθωμανούς, κατά τον Βενετοτουρκικό Πόλεμο. Ο σκοπός ήταν να αποτελέσει το κύριο αμυντικό στήριγμα του Ναυπλίου, που ήταν η πρωτεύουσα της Πελοποννήσου. Το Παλαμήδι είναι ένα τυπικό φρούριο μπαρόκ και αποτελείται από 8 προμαχώνες, τριγυρισμένους με τείχη. Αυτά τα 8 οχυρά (προμαχώνες) είχαν αρχικά βενετσιάνικα ονόματα, μετά τουρκικά και τέλος αρχαία ελληνικά (Φωκιανός, Θεμιστοκλής, Μιλτιάδης, Επαμεινώνδας, Λεωνίδας, Αχιλλέας κ.λ.π.)
Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης μετά από πολλές προσπάθειες και αποτυχίες, τη νύχτα της 29ης Νοεμβρίου του 1822, οι Έλληνες καταλαμβάνουν το Παλαμήδι με τους οπλαρχηγούς, Στάικο Σταϊκόπουλος και Μοσχονησιώτη. Έπειτα από λίγο έφθασε ο Κολοκοτρώνης, ο οποίος ανάγκασε τη φρουρά του Ναυπλίου να συνθηκολογήσει και να παραδοθεί. Στις 30 Νοεμβρίου εορτάζεται η επέτειος της αλώσεως
Ένας από τους προμαχώνες του φρουρίου, ο επονομαζόμενος «Μιλτιάδης» χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή του ήρωα της Επανάστασης Θ. Κολοκοτρώνη. Στο φρούριο υπάρχει και το ιστορικό εκκλησάκι του Αποστόλου Ανδρέα, κτισμένο από την εποχή των Ενετών
Μπούρτζι
Το Μπούρτζι ή «Καστέλι» (Castello dello Soglio) κατά τους Ενετούς, ή «θαλασσόπυργος» κατά τον Αγώνα του 1821, είναι ένα μικρό οχυρωμένο νησάκι στην είσοδο του κόλπου του Ναυπλίου. Οχυρώνεται για πρώτη φορά κατά την περίοδο της Α΄ Ενετοκρατίας (1389-1540) από τον Ενετό Pasqualigo, ο οποίος ανέθεσε τις εργασίες στον αρχιτέκτονα Antonio Gambello. Την αλλαγή της μορφής του κάστρου σε ρυθμό Αναγέννησης, σύμφωνα με τις ανάγκες της πολιορκητικής και με τις νέες απαιτήσεις, μπορεί να παρατηρήσει κανείς στο Μπούρτζι. Το 1715 το κάστρο καταλαμβάνεται από τους Τούρκους, μέχρι το 1822, οπότε και περιέρχεται στην κυριότητα των Ελλήνων
Μπούρτζι στα τουρκοαραβικά, σημαίνει "νησί-φρούριο", ενώ παλαιότερα το νησάκι είχε το όνομα των Αγίων Θεοδώρων. Η τουρκική ονομασία τελικά επικράτησε. Αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης οχύρωσης της πόλης για πολλούς αιώνες. Στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση του νέου ελληνικού κράτους το κάστρο χρησίμευσε ως κατοικία των δημίων γιατί ήταν "μισητοί στους κατοίκους του Ναυπλίου". Στη δεκαετία του ΄50 λειτούργησε εκεί ξενοδοχείο, το οποίο εκμεταλλεύθηκε ιδιώτης. Το ξενοδοχείο φιλοξένησε πολλές και διάσημες προσωπικότητες
Πλατεία Συντάγματος
Στο κέντρο σχεδόν του Ναυπλίου η πλατεία Συντάγματος, πλατεία του πλατάνου κατά την επανάσταση, περιστοιχίζεται από ιστορικά κτήρια όπως η παλιά βουλή, το ανάκτορο Ιωάννη Καποδίστρια, το σπίτι του Θ. Κολοκοτρώνη, η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και το αρχαιολογικό μουσείο. Εδώ βρισκόταν τα σπίτι των περισσότερων οπλαρχηγών του 1821
Η παλιά βουλή (η πρώτη των Ελλήνων) φιλοξενούσε το Βουλευτικό, ένα από τα δύο σώματα μαζί με το εκτελεστικό που δημιουργήθηκαν στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου το 1822. Το κτίριο που σήμερα έχει αναπαλαιωθεί παλαιότερα στέγαζε τουρκικό τζαμί
Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Ναυπλίου στεγάζεται σε ένα τριώροφο πετρόκτιστο κτίριο, εκθέτοντας σπουδαία ευρήματα της Προϊστορικής και Μυκηναϊκής Περιόδου. Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε από τους Βενετούς σαν οπλοστάσιο
Ακροναυπλία
Γνωστή και με την τουρκική ονομασία της, Ιτς Καλέ (=εσωτερικό κάστρο) η βραχώδης χερσόνησος της Ακροναυπλίας αποτελούσε την αρχαία Ακρόπολη του Ναυπλίου. Η Ακροναυπλία κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια. Αποτελείται από τρία επίπεδα, καθένα εκ των οποίων ήταν κι ένα ξεχωριστό κάστρο. Τα τείχη της έχουν ύψος 85μ., πλάτος 400μ. και μήκος 900 μέτρα
Το πρώτο τείχος, από το οποίο σώζονται μόνο ερείπια, κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε ένα φρούριο από τους Φράγκους, την οχύρωση του οποίου ολοκλήρωσαν οι Ενετοί. Κάτω από την ακρόπολη και στο βορειοδυτικό μέρος της χερσονήσου οι Ενετοί έχτισαν το φρούριο του Τόρου με πέντε κανόνια, που έδωσαν στο κάστρο την ονομασία "Τα πέντε αδέλφια"
Το 1822 οι Τούρκοι παρέδωσαν το κάστρο στον τότε αρχιστράτηγο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη ο οποίος υψώνει στις επάλξεις τη σημαία της ελευθερίας. Η μοίρα όμως του επιφύλασσε σκληρό παιχνίδι αφού 10 περίπου χρόνια αργότερα (1833) βρέθηκε στο ίδιο κάστρο φυλακισμένος. Επί Καποδίστρια, χτίστηκαν μια εκκλησία και ένα στρατιωτικό νοσοκομείο και επισκευάστηκαν η οχύρωση και ο οπλισμός. Μετά το 1821 χρησιμοποιήθηκε σαν στρατόπεδο αλλά και σαν φυλακή
Για πολλά χρόνια φιλοξένησε αντικαθεστωτικούς και πολιτικούς κρατούμενους. Αργότερα, επί βασιλείας Παύλου του Α', οι φυλακές αυτές κατεδαφίστηκαν και στη θέση τους ανεγέρθηκε ξενοδοχείο
Πηγή: iefimerida.gr
Tη νύχτα της 29ης προς 30ης Nοεμβρίου του 1822, ύστερα από πολύμηνη πολιορκία, το Παλαμήδι έπεσε στα χέρια των Eλλήνων με αιφνιδιασμό, υπό την αρχηγία του Στάικου Σταϊκόπουλου. Έκτοτε η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται με ταχύ ρυθμό ενώ κατακλύστηκε από πρόσφυγες από περιοχές που τελούσαν ακόμη υπό τουρκικό ζυγό.
Το Ναύπλιο η πρώτη πρωτεύουσα του Ελληνικού ΚράτουςΤο 1823 ορίζεται ως η επίσημη έδρα της προσωρινής επαναστατικής κυβέρνησης. Το 1827, μετά από απόφαση της Εθνοσυνέλευσης, γίνεται έδρα του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος, Καποδίστρια, και πρωτεύουσα της Ελλάδος. Στο Ναύπλιο αποβιβάστηκε το 1834 κι ο πρώτος βασιλιάς της χώρας, ο Όθωνας, που το διατήρησε για πρωτεύουσα μέχρι το 1834, οπότε και πρωτεύουσα του Κράτους έγινε η Αθήνα
Παλαμήδ
Το επιβλητικό φρούριο του Παλαμηδίου υψώνεται 216 μέτρα πάνω από την πόλη του Ναυπλίου και μπορεί κανείς να το επισκεφθεί ανεβαίνοντας με αυτοκίνητο από την ανατολική πλευράΟι πιο τολμηροί και ρομαντικοί φθάνουν στην κορυφή από τα 999 σκαλιά. Όπως και αν επιλέξει να το προσεγγίσει κανείς, σίγουρα θα αποζημιωθεί, καθώς η θέα από την κορυφή προς το Παλιό Ναύπλιο, την ευρύτερη περιοχή και τον Αργολικό κόλπο κυριολεκτικά κόβει την ανάσα. Κατασκευάστηκε την περίοδο 1687-1715 από τους Βενετούς και συγκεκριμένα από τον πορθητή Φραγκίσκο Μοροζίνη, αφού κατέλαβαν το λόφο στον οποίο βρίσκεται, ύστερα από σφοδρή μάχη με τους Οθωμανούς, κατά τον Βενετοτουρκικό Πόλεμο. Ο σκοπός ήταν να αποτελέσει το κύριο αμυντικό στήριγμα του Ναυπλίου, που ήταν η πρωτεύουσα της Πελοποννήσου. Το Παλαμήδι είναι ένα τυπικό φρούριο μπαρόκ και αποτελείται από 8 προμαχώνες, τριγυρισμένους με τείχη. Αυτά τα 8 οχυρά (προμαχώνες) είχαν αρχικά βενετσιάνικα ονόματα, μετά τουρκικά και τέλος αρχαία ελληνικά (Φωκιανός, Θεμιστοκλής, Μιλτιάδης, Επαμεινώνδας, Λεωνίδας, Αχιλλέας κ.λ.π.)
Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης μετά από πολλές προσπάθειες και αποτυχίες, τη νύχτα της 29ης Νοεμβρίου του 1822, οι Έλληνες καταλαμβάνουν το Παλαμήδι με τους οπλαρχηγούς, Στάικο Σταϊκόπουλος και Μοσχονησιώτη. Έπειτα από λίγο έφθασε ο Κολοκοτρώνης, ο οποίος ανάγκασε τη φρουρά του Ναυπλίου να συνθηκολογήσει και να παραδοθεί. Στις 30 Νοεμβρίου εορτάζεται η επέτειος της αλώσεως
Ένας από τους προμαχώνες του φρουρίου, ο επονομαζόμενος «Μιλτιάδης» χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή του ήρωα της Επανάστασης Θ. Κολοκοτρώνη. Στο φρούριο υπάρχει και το ιστορικό εκκλησάκι του Αποστόλου Ανδρέα, κτισμένο από την εποχή των Ενετών
Μπούρτζι
Το Μπούρτζι ή «Καστέλι» (Castello dello Soglio) κατά τους Ενετούς, ή «θαλασσόπυργος» κατά τον Αγώνα του 1821, είναι ένα μικρό οχυρωμένο νησάκι στην είσοδο του κόλπου του Ναυπλίου. Οχυρώνεται για πρώτη φορά κατά την περίοδο της Α΄ Ενετοκρατίας (1389-1540) από τον Ενετό Pasqualigo, ο οποίος ανέθεσε τις εργασίες στον αρχιτέκτονα Antonio Gambello. Την αλλαγή της μορφής του κάστρου σε ρυθμό Αναγέννησης, σύμφωνα με τις ανάγκες της πολιορκητικής και με τις νέες απαιτήσεις, μπορεί να παρατηρήσει κανείς στο Μπούρτζι. Το 1715 το κάστρο καταλαμβάνεται από τους Τούρκους, μέχρι το 1822, οπότε και περιέρχεται στην κυριότητα των Ελλήνων
Μπούρτζι στα τουρκοαραβικά, σημαίνει "νησί-φρούριο", ενώ παλαιότερα το νησάκι είχε το όνομα των Αγίων Θεοδώρων. Η τουρκική ονομασία τελικά επικράτησε. Αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης οχύρωσης της πόλης για πολλούς αιώνες. Στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση του νέου ελληνικού κράτους το κάστρο χρησίμευσε ως κατοικία των δημίων γιατί ήταν "μισητοί στους κατοίκους του Ναυπλίου". Στη δεκαετία του ΄50 λειτούργησε εκεί ξενοδοχείο, το οποίο εκμεταλλεύθηκε ιδιώτης. Το ξενοδοχείο φιλοξένησε πολλές και διάσημες προσωπικότητες
Πλατεία Συντάγματος
Στο κέντρο σχεδόν του Ναυπλίου η πλατεία Συντάγματος, πλατεία του πλατάνου κατά την επανάσταση, περιστοιχίζεται από ιστορικά κτήρια όπως η παλιά βουλή, το ανάκτορο Ιωάννη Καποδίστρια, το σπίτι του Θ. Κολοκοτρώνη, η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και το αρχαιολογικό μουσείο. Εδώ βρισκόταν τα σπίτι των περισσότερων οπλαρχηγών του 1821
Η παλιά βουλή (η πρώτη των Ελλήνων) φιλοξενούσε το Βουλευτικό, ένα από τα δύο σώματα μαζί με το εκτελεστικό που δημιουργήθηκαν στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου το 1822. Το κτίριο που σήμερα έχει αναπαλαιωθεί παλαιότερα στέγαζε τουρκικό τζαμί
Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Ναυπλίου στεγάζεται σε ένα τριώροφο πετρόκτιστο κτίριο, εκθέτοντας σπουδαία ευρήματα της Προϊστορικής και Μυκηναϊκής Περιόδου. Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε από τους Βενετούς σαν οπλοστάσιο
Ακροναυπλία
Γνωστή και με την τουρκική ονομασία της, Ιτς Καλέ (=εσωτερικό κάστρο) η βραχώδης χερσόνησος της Ακροναυπλίας αποτελούσε την αρχαία Ακρόπολη του Ναυπλίου. Η Ακροναυπλία κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια. Αποτελείται από τρία επίπεδα, καθένα εκ των οποίων ήταν κι ένα ξεχωριστό κάστρο. Τα τείχη της έχουν ύψος 85μ., πλάτος 400μ. και μήκος 900 μέτρα
Το πρώτο τείχος, από το οποίο σώζονται μόνο ερείπια, κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε ένα φρούριο από τους Φράγκους, την οχύρωση του οποίου ολοκλήρωσαν οι Ενετοί. Κάτω από την ακρόπολη και στο βορειοδυτικό μέρος της χερσονήσου οι Ενετοί έχτισαν το φρούριο του Τόρου με πέντε κανόνια, που έδωσαν στο κάστρο την ονομασία "Τα πέντε αδέλφια"
Το 1822 οι Τούρκοι παρέδωσαν το κάστρο στον τότε αρχιστράτηγο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη ο οποίος υψώνει στις επάλξεις τη σημαία της ελευθερίας. Η μοίρα όμως του επιφύλασσε σκληρό παιχνίδι αφού 10 περίπου χρόνια αργότερα (1833) βρέθηκε στο ίδιο κάστρο φυλακισμένος. Επί Καποδίστρια, χτίστηκαν μια εκκλησία και ένα στρατιωτικό νοσοκομείο και επισκευάστηκαν η οχύρωση και ο οπλισμός. Μετά το 1821 χρησιμοποιήθηκε σαν στρατόπεδο αλλά και σαν φυλακή
Για πολλά χρόνια φιλοξένησε αντικαθεστωτικούς και πολιτικούς κρατούμενους. Αργότερα, επί βασιλείας Παύλου του Α', οι φυλακές αυτές κατεδαφίστηκαν και στη θέση τους ανεγέρθηκε ξενοδοχείο
Πηγή: iefimerida.gr
