Οταν αρχίσουν να αποκτούν κάποιο ύψος τα φυτά (10 με 20 εκατοστά), τότε καλό είναι να μπουν σε κάθε ένα πασσαλάκια είτε μικρής διαμέτρου σωλήνες (2 εκ. περίπου) είτε σιδερόβεργες (οικοδομής 8 χιλιοστών), ύψους ικανού να προσδεθούν στο πρώτο σύρμα του επιθυμητού ύψους διαμόρφωσης. Αυτά μπήγονται κάθετα στο έδαφος, ακριβώς στη θέση του φυτού, όχι μακρύτερα από 1-2 εκ. Καλό είναι οι βλαστοί του κάθε φυτού να προσδένονται στο πασσαλάκι, ώστε να διευκολυνθεί όχι μόνο η ανάπτυξή τους (κάθετη κίνηση χυμών) αλλά και να αποκτήσουν καθετότητα τα πρέμνα.
Δεν συνιστάται μονοβέργισμα των φυτών (αφαίρεση των πλέον του ενός βλαστών ), κυρίως για την ανάγκη μεγαλύτερης φυλλικής επιφάνειας , χάριν της φωτοσύνθεσης και των θρεπτικών ουσιών που αυτή προσφέρει για την καλύτερη ανάπτυξη των βλαστών και του αναγκαίου ριζικού συστήματος. Ευνόητο είναι ότι, όταν μερικά φυτά παρουσιάζουν περισσότερους από 2 ή 3 βλαστούς, πρέπει να αφαιρούνται οι περιττοί.
Πριν προμηθευτεί κανείς τα υλικά στήριξης, θα πρέπει να έχει αποφασίσει τι ύψος θα δώσει στα φυτά. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι εάν υπάρχουν ειδικές συνθήκες όπως παγετός, πολύ εύφορο έδαφος, συχνά υγρασία εδάφους, τότε το ύψος των φυτών μπορεί να διαμορφωθεί στα 80 εκ. με ό,τι αυτό συνεπάγεται από οικονομικής άποψης. Σε άλλη περίπτωση το ύψος των 50-60 εκ. θεωρείται το καλύτερο και το οικονομικότερο. Σε αυτό το ύψος ο κορμός του φυτού αναπτύσσεται κάθετα και διατηρείται έτσι ανεξάρτητα καιρικών συνθηκών όπως ισχυροί άνεμοι, φορτίο φυτού κ.λπ.
Διαβάστε περισσότερα στο Winetrails που κυκλοφορεί εκτάκτως την Παρασκευή με την Agrenda
