«Όχηµα» για την προσέγγιση έστω του φιλόδοξου στόχου -γιατί ο πήχης µπαίνει εξ’ αρχής πολύ ψηλά- είναι το διασυνοριακό πρόγραµµα «Terra Vino» που υλοποιείται στο πλαίσιο του Interreg 2014-2020, µε επικεφαλής εταίρο το Ελληνοϊταλικό Επιµελητήριο και συµµετοχή περιοχών όπως οι Σέρρες, η Θεσσαλονίκη και η Φλώρινα από την Ελλάδα κι αντίστοιχα το Τίκβεστ και το Τόµπι στη Βόρεια Μακεδονία.
«Σκοπός του έργου είναι η προώθηση της εµπειρίας του οινοτουρισµού. ∆εν θέλουµε απλώς να κάνουµε µάρκετινγκ σε κρασιά που παράγονται στις συγκεκριµένες περιοχές, αλλά να δώσουµε στο κοινό την ευκαιρία να ζήσει την εµπειρία. Να επισκεφθεί αµπελώνες, να γευτεί τα τοπικά κρασιά, να συνοµιλήσει µε τους οινοπαραγωγούς και να απολαύσει τα εδέσµατα της εκάστοτε περιοχής στην τοπική ταβέρνα. Με άλλα λόγια επιθυµούµε να δουλέψει όλο το τουριστικό κύκλωµα, διότι µε αυτό τον τρόπο υπηρετείται κι ο στόχος της περιφερειακής ανάπτυξης», εξήγησε στην Agrenda, ο Αναστάσιος Ζαφειρίδης, στέλεχος του υφυπουργείου Μακεδονίας – Θράκης και project manager του έργου «Terra Vino».
Το πρόγραµµα άρχισε να υλοποιείται από το 2018, µε ποικίλες δράσεις εκπαίδευσης πάνω στον οίνο, στον οινοτουρισµό και στη γαστρονοµία, µε εκδηλώσεις γευσιγνωσίας στην Ελλάδα και στη Βόρεια Μακεδονία, ενώ πρόκειται να ολοκληρωθεί στο τέλος του 2020. «Προσπαθούµε να αντλήσουµε εµπειρία από όλες τις καλές πρακτικές που εφαρµόζει η Ιταλία, η οποία είναι πρωτοπόρος χώρα σε ό,τι έχει να κάνει µε θέµατα οινοτουρισµού», µας ανέφερε ο κ. Ζαφειρίδης, προσθέτοντας πως στο πλαίσιο του έργου προβλέπεται η δηµιουργία Συµφώνων Ποιότητας, τα οποία πρέπει να ενστερνιστούν, ως φιλοσοφία και να τα εφαρµόσουν σε συνεργασία οι οινοπαραγωγοί και οι τοπικές κοινωνίες, προκειµένου να υπάρξει το επιδιωκόµενο αποτέλεσµα.
Ο σπασµένος κρίκος στην αλυσίδα
Το θέµα της συνεργασίας, ωστόσο, είναι η µεγαλύτερη πρόσκληση που έχει αντιµετωπίσει το πρόγραµµα, κάτι που παρατήρησε και ο γενικός διευθυντής του Ελληνοϊταλικού Επιµελητηρίου Θεσσαλονίκης, Μάρκο Ντελαπούπα, στην εκδήλωση του Terra Vino στις Σέρρες.
Διαβάστε επίσης: Επιστροφή στη φεουδαρχία με χορήγηση αδειών για αμπελοφυτεύσεις 2020
Παρουσιάζοντας την περίπτωση της επαρχίας του Πιεµόντε στην Ιταλία, όπου συρρέουν κάθε χρόνο πολλά εκατοµµύρια τουρίστες, έτοιµοι να ξοδέψουν αρκετά χρήµατα για να γευτούν την τοπική γαστρονοµία, ο κ. Ντελαπούπα έκανε έναν παραλληλισµό µε τις Σέρρες και µίλησε για τον σπασµένο κρίκο της αλυσίδας.
«Το οινοτουριστικό φαινόµενο Πιεµόντε βασίζεται στη συνεργασία των τοπικών φορέων. Η επαρχία διαθέτει 480.000 στρέµµατα αµπελώνα και παράγει ετησίως 2,6 εκατοµµύρια εκατόλιτρα κρασί, από τα οποία περί το 60% είναι κόκκινοι και ροζέ οίνοι και το υπόλοιπο 40% λευκοί.
Εκτός, όµως, από το κρασί, έχει τη λευκή τρούφα Alba, φηµισµένα τυριά όπως τα Καστελµάνιο, Μπρα, Ρασκέρα και Τελάζιο, ένα φουντούκι ΠΟΠ, που χρησιµοποιεί η σοκολατοβιοµηχανία Ferrero, το ΠΟΠ κάστανο Κούνεο, τα πιο γνωστά ρύζια της Ιταλίας, Μπιέλα και Βερτσέλι και το σαλάµι µε τα κρέατα της Φασόνα.
Αν το καλοσκεφτείτε, κάτι ανάλογο συµβαίνει και στις Σέρρες. Έχουµε τρούφα, παράγεται κρασί σε τοπικά οινοποιεία, υπάρχουν πολλά τυροκοµεία στη περιοχή για τυριά, καλλιεργείται το ρύζι Καρολίνα, ο νοµός διαθέτει κάστανα και στην λίµνη Κερκίνη θα βρει κανείς εξαιρετικά σαλάµια και κρέατα από βουβαλίσιο κρέας.
Στην πραγµατικότητα δεν λείπει τίποτε για να γίνει Πιεµόντε. Τί φταίει όµως και δεν γίνεται; Αυτό που λείπει είναι η συνεργασία. Η αλυσίδα είναι σπασµένη σε αυτό τον κρίκο και πρέπει να βρούµε τρόπο προκειµένου να αναπτυχθούν συνέργειες που θα δηµιουργήσουν γαστρονοµική ταυτότητα για την περιοχή», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Ντελαπούπα.
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφόρησε εκτάκτως την Παρασκευή 14 Αυγούστου.
