Η θέσπιση τιµών βάσης για το γίδινο γάλα στα 70 λεπτά και για τη φέτα τουλάχιστον στα 5,50 – 6 ευρώ το κιλό, προκειµένου να µπορεί και ο κτηνοτρόφος να ζήσει αξιοπρεπώς και να µπουν νέοι άνθρωποι στο επάγγελµα, είναι ένα από τα βασικά «κλειδιά», που θα κρατήσουν ανοιχτή την πόρτα για να έχει αύριο η ελληνική αιγοπροβατοροφία.
Την εκτίµηση αυτή διατύπωσε ο καθηγητής του τµήµατος Ζωοτεχνίας του ΑΠΘ Γεώργιος Αρσένος, σηµειώνοντας χαρακτηριστικά πως πρέπει να ακολουθηθεί και στην Ελλάδα το ιταλικό µοντέλο για την Παρµεζάνα, για την οποία όσοι εµπλέκονται µε την παραγωγή και την εµπορία της, έχουν συµφωνήσει πως από µια τιµή και κάτω δεν θα πουλάνε.
«Πρέπει να αποφασίσουµε όλοι όσοι εµπλεκόµαστε µε το χώρο και να κάνουµε µια συµφωνία κυρίων. Παραγωγοί, επιστήµονες, βιοµηχανία και εµπόριο να πούµε ότι αυτή είναι η τιµή βάσης για τη φέτα, ώστε να βγάλει και ο παραγωγός ένα µεροκάµατο», επεσήµανε ο κ. Αρσένος και χαρακτήρισε αδιανόητο το να κυµαίνεται η τιµή του γίδινου γάλακτος στα 52 - 53 λεπτά το κιλό, του πρόβειου στα 82-85 λεπτά και η φέτα να πωλείται ακόµη και κάτω από 4,20 ευρώ το κιλό.
Να επιστρέφουν οι µεταποιητές υπεραξία στον παραγωγό
Μιλώντας σε ηµερίδα για την αξία του γίδινου γάλακτος και της φέτας και το µέλλον της κτηνοτροφίας, που οργάνωσε η περιφέρεια ∆υτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη, ο διακεκριµένος καθηγητής κατέστησε σαφές ότι αν θέλουµε να έχει µέλλον ο κλάδος πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι µεταποιητές ότι δεν µπορούν να πουλάνε µε περιθώριο κέρδους 7% ή και λιγότερο, όταν οι ανταγωνιστές τους στη Γαλλία είναι στο 15% και να αποφασίσουν κατόπιν να επιστρέψουν ένα κοµµάτι της υπεραξίας του προϊόντος στον παραγωγό, για να µπορέσει να είναι βιώσιµος.
Στο σηµείο αυτό µάλιστα υπενθύµισε πως µόλις το 15% των κτηνοτρόφων είναι κάτω των 50 ετών, που σηµαίνει πως θα χαθούν χιλιάδες κοπάδια όταν η γενιά των 50+ αποχωρήσει από το επάγγελµα. «Το ακολουθούµενο µοντέλο δεν είναι πλέον βιώσιµο», υποστήριξε και συµπλήρωσε πως για να ανατραπεί η κατάσταση πρέπει να βελτιωθεί η πρόσβαση σε πηγές χρηµατοδότησης των παραγωγών, να συγχρονιστεί η απόδοση των επιδοτήσεων µε τις ανάγκες σε αγορές ζωοτροφών και να συγκροτηθούν ισχυροί συνεταιρισµοί και οµάδες παραγωγών που θα διαπραγµατεύονται επί ίσοις όροι και δεν θα είναι έρµαια των διαθέσεων της βιοµηχανίας.
Παράλληλα χαρακτήρισε επιβεβληµένο να στηριχθούν ελληνικές φυλές αιγοπροβάτων, µε την κατάλληλη γενετική βελτίωση, αντί να γίνεται αθρόα εισαγωγή ισπανικών ζώων, των οποίων το γάλα υστερεί ποιοτικά.
Ανεκµετάλλευτο «όπλο» για τη φέτα οι ισχυρισµοί υγεία
Στη µεγάλη αδράνεια που παρατηρείται στις τάξεις των εµπλεκόµενων µε τον γαλακτοτυροκοµικό τοµέα να επικοινωνηθεί σωστά εντός και εκτός συνόρων η τεράστια αξία που έχει για την ανθρώπινη υγεία το αιγοπρόβειο γάλα κι η φέτα, στάθηκε ο καθηγητής βιοχηµείας και βιοτεχνολογίας του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας, ∆ηµήτρης Κουρέτας.
«∆εν έχουµε εκµεταλλευτεί καθόλου τα τελευταία χρόνια ότι πάνω στη συσκευασία φέτας θα µπορούσε να αναγράφεται ότι οι πρωτεΐνες συµβάλλουν στην αύξηση και τη διατήρηση της µυϊκής µάζας και στη διατήρηση της φυσιολογικής κατάστασης των οστών», είπε ο κ. Κουρέτας και αφού σηµείωσε πως «η φέτα έχει δυο φορές περισσότερη Β12 από το Cedar, 4 φορές περισσότερη βιταµίνη D από την παρµεζάνα, δύο φορές περισσότερο σίδηρο από το blue cheese και τρεις φορές περισσότερο ασβέστιο από το Brie», υπογράµµισε πως σε αγορές µε υψηλό βιοτικό επίπεδο, όπως η ιαπωνική, υπάρχουν καταναλωτές που πληρώνουν ακριβά τέτοια προϊόντα.
Το άρθρο φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα Agrenda που κυκλοφόρησε το Σάββατο 3 Οκτωβρίου μαζι με το περιοδικό Profi.
