Όπως φαίνεται από τα τελευταία στοιχεία από τη μελέτη του Κοινού Κέντρου Ερευνών σχετικά με τον οικονομικό αντίκτυπο των επερχόμενων εμπορικών συμφωνιών στη γεωργία της ΕΕ, η οποία δημοσιεύτηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2024, το ρύζι είναι ένας από τους τομείς που απειλούνται περισσότερο από την εμπορική ατζέντα της ΕΕ. Η μελέτη, τόσο για το συντηρητικό όσο και για το φιλόδοξο σενάριο, παρουσιάζει αύξηση των εισαγωγών από τις δέκα εξεταζόμενες Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου, μεταξύ 9,7% και 19,8% έως το 2030, υπογραμμίζοντας για άλλη μια φορά την ευαισθησία και την ευπάθεια του κλάδου.
Οι εισαγωγές ρυζιού από την Καμπότζη και τη Μιανμάρ κατά την περίοδο εμπορίας 2022/2023 ανήλθαν σε 504.236 τόνους, σημειώνοντας αύξηση 126% σε σύγκριση με την περίοδο εμπορίας 2020/2021, όταν επιβλήθηκε η ρήτρα διασφάλισης επιτρέποντας και στους δύο κύριους παραγωγούς να εξάγουν 222.545 τόνους ρυζιού Ευρώπη. Η εφαρμογή αυτού του αυτόματου μηχανισμού, αντί να παρεμποδίζει τις εμπορικές σχέσεις, θα αποτελούσε κρίσιμη διασφάλιση για τους ευρωπαίους αγρότες και τους γεωργικούς συνεταιρισμούς.
Ενόψει του Στρατηγικού Διαλόγου που πραγματοποιήθηκε στις 11 και 12 Μαρτίου, η Copa και η Cogeca τονίζουν την επείγουσα ανάγκη για ένα διαφανές και αποτελεσματικό σύστημα για την προστασία αυτής της παραδοσιακής ευρωπαϊκής παραγωγής και καλούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να διατηρήσει τη μακροχρόνια υποστήριξή του για το άρθρο 29, όπως συμφωνήθηκε στη μακροχρόνια θέση τους.
Ο ευρωπαϊκός τομέας ρυζιού δεν μπορεί να αντέξει περαιτέρω όγκους φθηνών εισαγωγών. Χωρίς αποτελεσματικά μέτρα για τη θωράκιση της ευρωπαϊκής παραγωγής ρυζιού, η ΕΕ κινδυνεύει να κλιμακώσει την εξάρτησή της από τρίτες χώρες με διαφορετικά πρότυπα παραγωγής, υπονομεύοντας την ανθεκτικότητα και τη βιωσιμότητα της παραγωγής ρυζιού της ΕΕ. Για την Copa και την Cogeca, η συμπερίληψη αυτόματων μέτρων διασφάλισης στις εισαγωγές ρυζιού από χώρες της ΕΑΤ θα πρέπει να είναι δεσμευτική προϋπόθεση για την επίτευξη μιας πιθανής προσωρινής συμφωνίας.
