Φέτος υπάρχει ζήτηση και οι τιµές είναι κατά µέσο όρο στα 25 λεπτά το κιλό σε Αργολίδα και Λακωνία, σταθερές από την αρχή της συγκοµιδής, πριν 10-20 ηµέρες, σε αντίθεση µε τα προηγούµενα χρόνια που µπορεί τα πρώτα φορτία να είχαν καλές τιµές, αλλά στη συνέχεια πέφτανε πολύ χαµηλά. Ενδεικτική ήταν η περσινή σεζόν που µεγάλες ποσότητες στη Λακωνία έφυγαν έναντι 16-17 λεπτών το κιλό.
Στον αντίποδα, φέτος το προϊόν φαίνεται ότι θα έχει καλή εµπορική πορεία. «Ήδη έχουµε παραγγελίες, αν και δεν έχουµε συγκεντρώσει ακόµα τις ποσότητες», λέει στην Agrenda o Πέτρος Μπλέτας, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισµού Εσπεριδοειδών Αγ. Γεωργίου Σκάλας, που έχει εξασφαλίσει φέτος την πώληση «1-15 αυτοκινήτων» την εβδοµάδα και τιµές για τους παραγωγούς στα 20-30 λεπτά το κιλό.
Η παραγωγή είναι µειωµένη, στη Λακωνία, περίπου 70%, ενώ µείωση παρατηρείται και σε Αργολίδα, Ηλεία, Πρέβεζα, Κρήτη κ.α. Βέβαια, «και πρόπερσι η παραγωγή ήταν, επίσης, µειωµένη, αλλά δεν υπήρχε αντίστοιχη ανταπόκριση από το εξωτερικό», υπενθυµίζει ο κ. Μπλέτας, υποθέτοντας ότι η αύξηση της ζήτησης µπορεί να σχετίζεται µε την αύξηση της κατανάλωσης σε ευρωπαϊκές χώρες –συµπεριλαµβανοµένων των βαλκανικών-, που είναι βασικοί προορισµοί για τα ελληνικά πορτοκάλια.
Όπως λέει ο κ. Μπλέτας, σε σούπερ µάρκετ στο Βουκουρέστι οι τιµές για τις Ναβαλίνες και τα Μέρλιν κυµαίνονται από 3,35 έως 5,99 ευρώ το κιλό, που σηµαίνει ότι οι παραγωγοί γι’ αυτά είχαν πληρωθεί από 10 λεπτά έως 40-50 λεπτά το κιλό. «Το θέµα είναι σε ποια επίπεδα τιµών θέλουµε να είµαστε», προσθέτει ο κ. Μπλέτας, υπογραµµίζοντας ότι το κλειδί για να συνεχιστεί η φετινή τάση και τις επόµενες χρονιές είναι οι Έλληνες εξαγωγείς να είναι σωστοί µε τις αγορές όσον αφορά την ποιότητα και τη συνέπεια. Έτσι, υπάρχει η πιθανότητα το προϊόν να επανακτήσει το έδαφος που χάθηκε από τη δεκαετία του ’80, όταν µπήκαν στον τοµέα των εξαγωγών και άτοµα που ενδιαφερόντουσαν µόνο για τη σχετική επιδότηση στέλνοντας και σάπια πορτοκάλια στο εξωτερικό και ρίχνοντας αρκετοί απ’ αυτούς, στη συνέχεια, κανόνι στην αγορά. Κατ’ επέκταση λόγω του υψηλού κόστους και των χαµηλών τιµών, οι παραγωγοί µείωσαν τις φροντίδες προς την καλλιέργεια.
Ωστόσο, σύµφωνα µε παραγωγούς της δεκαετίας του ’70 από τη Λακωνία, τότε ούτε το ισπανικό πορτοκάλι δεν µπορούσε να συγκριθεί µε το ελληνικό, για παράδειγµα, στη γαλλική αγορά, και µάλιστα η γαλλική κυβέρνηση είχε εκφράσει τα συγχαρητήριά της για το προϊόν της Ελλάδας.
Στον αντίποδα, φέτος το προϊόν φαίνεται ότι θα έχει καλή εµπορική πορεία. «Ήδη έχουµε παραγγελίες, αν και δεν έχουµε συγκεντρώσει ακόµα τις ποσότητες», λέει στην Agrenda o Πέτρος Μπλέτας, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισµού Εσπεριδοειδών Αγ. Γεωργίου Σκάλας, που έχει εξασφαλίσει φέτος την πώληση «1-15 αυτοκινήτων» την εβδοµάδα και τιµές για τους παραγωγούς στα 20-30 λεπτά το κιλό.
Η παραγωγή είναι µειωµένη, στη Λακωνία, περίπου 70%, ενώ µείωση παρατηρείται και σε Αργολίδα, Ηλεία, Πρέβεζα, Κρήτη κ.α. Βέβαια, «και πρόπερσι η παραγωγή ήταν, επίσης, µειωµένη, αλλά δεν υπήρχε αντίστοιχη ανταπόκριση από το εξωτερικό», υπενθυµίζει ο κ. Μπλέτας, υποθέτοντας ότι η αύξηση της ζήτησης µπορεί να σχετίζεται µε την αύξηση της κατανάλωσης σε ευρωπαϊκές χώρες –συµπεριλαµβανοµένων των βαλκανικών-, που είναι βασικοί προορισµοί για τα ελληνικά πορτοκάλια.
Όπως λέει ο κ. Μπλέτας, σε σούπερ µάρκετ στο Βουκουρέστι οι τιµές για τις Ναβαλίνες και τα Μέρλιν κυµαίνονται από 3,35 έως 5,99 ευρώ το κιλό, που σηµαίνει ότι οι παραγωγοί γι’ αυτά είχαν πληρωθεί από 10 λεπτά έως 40-50 λεπτά το κιλό. «Το θέµα είναι σε ποια επίπεδα τιµών θέλουµε να είµαστε», προσθέτει ο κ. Μπλέτας, υπογραµµίζοντας ότι το κλειδί για να συνεχιστεί η φετινή τάση και τις επόµενες χρονιές είναι οι Έλληνες εξαγωγείς να είναι σωστοί µε τις αγορές όσον αφορά την ποιότητα και τη συνέπεια. Έτσι, υπάρχει η πιθανότητα το προϊόν να επανακτήσει το έδαφος που χάθηκε από τη δεκαετία του ’80, όταν µπήκαν στον τοµέα των εξαγωγών και άτοµα που ενδιαφερόντουσαν µόνο για τη σχετική επιδότηση στέλνοντας και σάπια πορτοκάλια στο εξωτερικό και ρίχνοντας αρκετοί απ’ αυτούς, στη συνέχεια, κανόνι στην αγορά. Κατ’ επέκταση λόγω του υψηλού κόστους και των χαµηλών τιµών, οι παραγωγοί µείωσαν τις φροντίδες προς την καλλιέργεια.
Ωστόσο, σύµφωνα µε παραγωγούς της δεκαετίας του ’70 από τη Λακωνία, τότε ούτε το ισπανικό πορτοκάλι δεν µπορούσε να συγκριθεί µε το ελληνικό, για παράδειγµα, στη γαλλική αγορά, και µάλιστα η γαλλική κυβέρνηση είχε εκφράσει τα συγχαρητήριά της για το προϊόν της Ελλάδας.
