Η ελληνική ιδέα έγινε ευρωπαϊκή και φορείς από την Ιταλία και την Τουρκία αγκάλιασαν την πρωτοβουλία του ελληνικού χοροθεάτρου «Δαγίπολις» και δήλωσαν παρών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να χρηματοδοτήσει κατά το ήμισυ την πρωτοβουλία αυτή.
Μέγαρο Αθηνών, παραστάσεις Κωνσταντινούπολης, Picolo στο Μιλάνο… Η Ευρώπη υποκλίνεται στην ελληνικής σύλληψης πολιτιστική επανάσταση της ανθρώπινης ικανότητας.
Η Ελλάδα σπεύδει με υποσχέσεις να υποστηρίξει την προσπάθεια: Διάφοροι φορείς κινητοποιούνται. Η Κοινοτική χρηματοδότηση καλύπτει το 50% και το άλλο 50% πρέπει να βρεθεί από ίδιους πόρους.
Οι μήνες τρέχουν και μαζί τους και οι οικονομικές υποχρεώσεις … Το ταξιδιωτικό γραφείο απειλεί να σταματήσει την πίστωση. Είναι πολλά μαζεμένα πλέον. Το Μέγαρο Αθηνών ζητά να πληρωθεί τα συμφωνηθέντα. Οι συντελεστές ζητούν τις αμοιβές τους. Το τηλέφωνο κομμένο και αυτό. Χορευτές από ευρωπαϊκές χώρες χωρίς ευρώ στην τσέπη. Οι διοργανωτές σε απόγνωση
Η Ελλάδα συνεχίζει να υποστηρίζει … με υποσχέσεις.
Ο Γιώργος Χρηστάκης, εκπρόσωπος της «Δαγίπολης» εξομολογείται: «Δυστυχώς, οι υποσχέσεις υποστήριξης από διάφορες πλευρές, δεν έχουν μέχρι στιγμής υλοποιηθεί. Μία ελληνική ιδέα που αγκαλιάστηκε από την Ευρώπη, ενταφιάζεται στον τόπο που τη γέννησε. Όλοι οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα είμαστε εξαιρετικά απογοητευμένοι. Έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε με περηφάνια την αναπηρία μας. Φαίνεται όμως αδύνατον να νικήσουμε την ανάπηρη νοοτροπία ορισμένων ανθρώπων. Βέβαια δεν τα μηδενίζουμε όλα. Η Αντιπεριφερειάρχης Οικονομικών της Περιφέρειας Αττικής, για παράδειγμα, κα Λιλίκα Βασιλάκου κάνει πραγματικά τιτάνια προσπάθεια να μας υποστηρίξει. και τα έχει βάλει για τα καλά με το ελληνικό τέρας της γραφειοκρατίας. Το τμήμα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης του ΟΠΑΠ εξετάζει την αίτησή μας. Ας ελπίσουμε ότι με τη βοήθεια τέτοιων ανθρώπων αλλά και των μέσων ενημέρωσης θα υπάρξει τελικά κινητοποίηση και πραγματική ευαισθητοποίηση, από όπου και αν προέλθει»
Λίγα λόγια για την παράσταση HUMAterra:
Η σκηνή είναι άδεια. Μια ανθρώπινη μορφή εμφανίζεται, ένας άνδρας με μηχανήματα στα πόδια. Η σκηνή γεμίζει με χορευτές, κάποιοι με αναπηρία, κάποιοι χωρίς. Τα σώματα περιφέρονται, συγκρούονται, φλερτάρουν, επικοινωνούν μεταξύ τους, σε μια συνεχή ανατροπή της σωματικής ικανότητας και της σωματικής αναπηρίας. Η αναπηρία απλώς υφίσταται επειδή δεν μπορεί να εξαφανιστεί και να αρνηθεί ο χορευτής και ο θεατής την ύπαρξή της. Υπάρχει διακριτικά στο σύνολο του έργου αλλά συχνά εξαφανίζεται και επανέρχεται ανατρέποντας τους ρόλους και την ανθρωπομετρική κλίμακα των χορευτών. Η ανατροπή είναι ολοκληρωτική σε σημείο που δύσκολα μπορεί κανείς να καταλάβει ποιος έχει ή δεν έχει αναπηρία.
Πρόκειται για ένα συγκρουσιακό παιχνίδι που καλεί το θεατή να βγει από την βολική θέση του απλού παρατηρητή και να συγκρουσθεί με τα στερεότυπα και τους δαίμονές του.
Λίγα λόγια για την ομάδα:
Το ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ΔΑΓΙΠΟΛΗ, είναι μια ομάδα σύγχρονου χορού, ο πυρήνας της οποίας αποτελείται από άτομα με κινητικό πρόβλημα. Δημιουργήθηκε το Μάιο του 2004 στην Αθήνα με τον Γιώργο Χρηστάκη, εμπνευστή και δημιουργό αυτής της πρωτοβουλίας, ο οποίος είναι ο ίδιος άτομο με κινητική αναπηρία. Στην ομάδα συμμετέχουν και άλλοι χορευτές, χορεύτριες και μουσικοί καθώς και άλλοι επαγγελματίες χωρίς κάποια αναπηρία. Η διάθεση για εξερεύνηση των ορίων του ανθρώπινου σώματος, της ανθρώπινης φαντασίας, της ανθρώπινης ψυχής, όπως αυτά αναδεικνύονται μέσα από τον αυτοσχεδιασμό και μορφοποιούνται σ’ ένα μουσικοκινητικό δρώμενο, στάθηκε το έναυσμα για την σύσταση αυτού του χορευτικού σχήματος. Μάλιστα η πλειοψηφία των συμμετεχόντων έχει μεγάλη εμπειρία στις ομαδικές καλλιτεχνικές δράσεις, με εμπειρίες σε πολλές πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Το ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ΔΑΓΙΠΟΛΗ αποτελεί μια ομάδα με 10 χρόνια πορείας και περισσότερες από 100 παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό, και πολλές συνεργασίες με σημαντικά ονόματα από τον χώρο της Τέχνης και του Πολιτισμού
Μέγαρο Αθηνών, παραστάσεις Κωνσταντινούπολης, Picolo στο Μιλάνο… Η Ευρώπη υποκλίνεται στην ελληνικής σύλληψης πολιτιστική επανάσταση της ανθρώπινης ικανότητας.
Η Ελλάδα σπεύδει με υποσχέσεις να υποστηρίξει την προσπάθεια: Διάφοροι φορείς κινητοποιούνται. Η Κοινοτική χρηματοδότηση καλύπτει το 50% και το άλλο 50% πρέπει να βρεθεί από ίδιους πόρους.
Οι μήνες τρέχουν και μαζί τους και οι οικονομικές υποχρεώσεις … Το ταξιδιωτικό γραφείο απειλεί να σταματήσει την πίστωση. Είναι πολλά μαζεμένα πλέον. Το Μέγαρο Αθηνών ζητά να πληρωθεί τα συμφωνηθέντα. Οι συντελεστές ζητούν τις αμοιβές τους. Το τηλέφωνο κομμένο και αυτό. Χορευτές από ευρωπαϊκές χώρες χωρίς ευρώ στην τσέπη. Οι διοργανωτές σε απόγνωση
Η Ελλάδα συνεχίζει να υποστηρίζει … με υποσχέσεις.
Ο Γιώργος Χρηστάκης, εκπρόσωπος της «Δαγίπολης» εξομολογείται: «Δυστυχώς, οι υποσχέσεις υποστήριξης από διάφορες πλευρές, δεν έχουν μέχρι στιγμής υλοποιηθεί. Μία ελληνική ιδέα που αγκαλιάστηκε από την Ευρώπη, ενταφιάζεται στον τόπο που τη γέννησε. Όλοι οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα είμαστε εξαιρετικά απογοητευμένοι. Έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε με περηφάνια την αναπηρία μας. Φαίνεται όμως αδύνατον να νικήσουμε την ανάπηρη νοοτροπία ορισμένων ανθρώπων. Βέβαια δεν τα μηδενίζουμε όλα. Η Αντιπεριφερειάρχης Οικονομικών της Περιφέρειας Αττικής, για παράδειγμα, κα Λιλίκα Βασιλάκου κάνει πραγματικά τιτάνια προσπάθεια να μας υποστηρίξει. και τα έχει βάλει για τα καλά με το ελληνικό τέρας της γραφειοκρατίας. Το τμήμα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης του ΟΠΑΠ εξετάζει την αίτησή μας. Ας ελπίσουμε ότι με τη βοήθεια τέτοιων ανθρώπων αλλά και των μέσων ενημέρωσης θα υπάρξει τελικά κινητοποίηση και πραγματική ευαισθητοποίηση, από όπου και αν προέλθει»
Η σκηνή είναι άδεια. Μια ανθρώπινη μορφή εμφανίζεται, ένας άνδρας με μηχανήματα στα πόδια. Η σκηνή γεμίζει με χορευτές, κάποιοι με αναπηρία, κάποιοι χωρίς. Τα σώματα περιφέρονται, συγκρούονται, φλερτάρουν, επικοινωνούν μεταξύ τους, σε μια συνεχή ανατροπή της σωματικής ικανότητας και της σωματικής αναπηρίας. Η αναπηρία απλώς υφίσταται επειδή δεν μπορεί να εξαφανιστεί και να αρνηθεί ο χορευτής και ο θεατής την ύπαρξή της. Υπάρχει διακριτικά στο σύνολο του έργου αλλά συχνά εξαφανίζεται και επανέρχεται ανατρέποντας τους ρόλους και την ανθρωπομετρική κλίμακα των χορευτών. Η ανατροπή είναι ολοκληρωτική σε σημείο που δύσκολα μπορεί κανείς να καταλάβει ποιος έχει ή δεν έχει αναπηρία.
Πρόκειται για ένα συγκρουσιακό παιχνίδι που καλεί το θεατή να βγει από την βολική θέση του απλού παρατηρητή και να συγκρουσθεί με τα στερεότυπα και τους δαίμονές του.
Το ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ΔΑΓΙΠΟΛΗ, είναι μια ομάδα σύγχρονου χορού, ο πυρήνας της οποίας αποτελείται από άτομα με κινητικό πρόβλημα. Δημιουργήθηκε το Μάιο του 2004 στην Αθήνα με τον Γιώργο Χρηστάκη, εμπνευστή και δημιουργό αυτής της πρωτοβουλίας, ο οποίος είναι ο ίδιος άτομο με κινητική αναπηρία. Στην ομάδα συμμετέχουν και άλλοι χορευτές, χορεύτριες και μουσικοί καθώς και άλλοι επαγγελματίες χωρίς κάποια αναπηρία. Η διάθεση για εξερεύνηση των ορίων του ανθρώπινου σώματος, της ανθρώπινης φαντασίας, της ανθρώπινης ψυχής, όπως αυτά αναδεικνύονται μέσα από τον αυτοσχεδιασμό και μορφοποιούνται σ’ ένα μουσικοκινητικό δρώμενο, στάθηκε το έναυσμα για την σύσταση αυτού του χορευτικού σχήματος. Μάλιστα η πλειοψηφία των συμμετεχόντων έχει μεγάλη εμπειρία στις ομαδικές καλλιτεχνικές δράσεις, με εμπειρίες σε πολλές πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Το ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ΔΑΓΙΠΟΛΗ αποτελεί μια ομάδα με 10 χρόνια πορείας και περισσότερες από 100 παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό, και πολλές συνεργασίες με σημαντικά ονόματα από τον χώρο της Τέχνης και του Πολιτισμού
