Παρόλο που ο φυλετικός διαχωρισµός έχει καταργηθεί στη Νότια Αφρική από το 1990, η χώρα εξακολουθεί να είναι χωρισµένη σε µεγάλο βαθµό, µε πάνω από το 50% του πληθυσµού της να αναγκάζεται να τρέφεται και να ντύνεται µε λιγότερα από 2 δολάρια την ηµέρα.
Σε σύγκριση µε το άλλο άκρο της κλίµακας εισοδήµατος, στη χώρα διαµένουν περισσότεροι από 35.000 εκατοµµυριούχοι και 40 πολυεκατοµµυριούχοι. Αυτή η τεράστια διαφορά στα περιουσιακά στοιχεία φαίνεται ακόµα πιο έντονα όταν ταξιδεύει κανείς προς το πολυτελές κέντρο της πόλης του Γιοχάνεσµπουργκ µέσω ενός δρόµου που κατά µήκος του βρίσκονται χωµατερές και ατελείωτες σειρές από καλύβες από αυλακωτή λαµαρίνα. Είναι αδύνατον να µην εντυπωσιαστείς από την αντίθεση.
Νιώσαµε λίγη ανακούφιση που η επίσκεψή µας στη Νότια Αφρική εστιάστηκε στη γεωργία, δηλαδή σε έναν τοµέα που φαίνεται να υπάρχει το υψηλότερο επίπεδο συνοχής και συνεργασίας ανάµεσα στους λευκούς και στους µαύρους, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το 80% του πληθυσµού της χώρας.
Πράγµατι, σε όλα τα αγροκτήµατα που επισκεφθήκαµε είδαµε να εργάζονται αποκλειστικά έγχρωµοι που πραγµατοποιούν εργασίες, όπως η συσκευασία καρότων και η οδήγηση θεριζοαλωνιστικών. Αντιπροσωπεύουν τη ραχοκοκαλιά της γεωργίας της Νότιας Αφρικής και χωρίς αυτούς δεν υπάρχει αµφιβολία ότι ο κλάδος της γεωργίας της χώρας θα κατέρρεε... Είναι τόσο απλό. Και το πιο σηµαντικό είναι ότι αυτό είναι µια πραγµατικότητα που γνωρίζουν καλά όλοι οι γαιοκτήµονες της χώρας.
Περισσότερα στο Profi Ιουνίου, που κυκλοφορεί μαζί με την Agrenda.
